banner1

Miłość Matki

milosc matkiPrzez całe życie wstydziłem się swojej matki. Nie miała jednego oka i uważałem, że przez to jest wstrętna. Byliśmy biedni. Ojca nie pamiętam, a matka… Nigdy nie dostała dobrej pracy, bo kto zatrudni na dobrą posadę kobietę bez oka? Matka starała się jak mogła, żebym miał ładne ubrania, więc nie różniłem się od moich kolegów z klasy, ale moja matka w porównaniu do matek innych dzieci – takich pięknych, wypielęgnowanych i wystrojonych – wyglądała jak nędzna brzydula. Robiłem co mogłem, żeby ukryć ją przed kolegami.

Jednak pewnego razu matka przyszła do szkoły, bo się stęskniła – też mi powód!!! Podeszła do mnie przy wszystkich!!! Nie wiem jakim cudem nie zapadłem się pod ziemię. Byłem wściekły, uciekłem i schowałem się w szatni. Następnego dnia, oczywiście, cała szkoła mówiła tylko o tym, jaką mam brzydka matkę. A może tylko tak mi się wydawało?

  2470 odsłon

Zanim pomyślisz o ślubie z muzułmaninem

Stolica Apostolska przestrzega dziewczyny przed często popełnianym błędem: wychodząc za muzułmanina, chrześcijanka naraża się na cały szereg problemów, rozczarowań i cierpień, często uniemożliwiających normalne funkcjonowanie i wychowywanie dzieci.

5758536 arab 397 231„Chodzi o odróżnienie w doktrynie i praktykach religijnych oraz w prawach moralnych islamu tego, co jest możliwe do podzielania, od tego, co nie jest możliwe. [...] W przypadku żądania małżeństwa katoliczki z muzułmaninem, [...] także w wyniku gorzkich doświadczeń, należy przeprowadzić szczególnie dokładne i pogłębione przygotowanie, podczas którego narzeczeni zostaną doprowadzeni do poznania i świadomego »przyjęcia« głębokich różnic kulturowych i religijnych” (Erga migrantes caritas Christi, 67).

Co ma wspólnego światło z ciemnością?

Katoliczki rozważające możliwość wyjścia za mąż za muzułmanina – rzadko zdarza się sytuacja odwrotna – powinny wziąć pod uwagę zamieszczone poniżej wskazówki, które spisał ks. Zakarijja Butros, duszpasterz Kościoła koptyjskiego w Egipcie, doświadczony w pracy duszpasterskiej i ewangelizacyjnej (publikowaliśmy jego świadectwo w „Miłujcie się!”, nr 1-2015, s. 18-20).

  1282 odsłon

Światło na świeczniku krzyża

swiatloHistoria Chiary Corbelli Petrillo (1984-2012)

„Francesco, idę do nieba zająć się Marią i Dawidem, a ty zostaniesz z tatą. Tam będę się za was modlić. Pan Bóg od zawsze chciał, żebyś żył, i On sam wskaże ci drogę, jeśli otworzysz przed nim swoje serce. Zaufaj Mu, bo naprawdę warto. Chiara, twoja mama”.

Te słowa 28-letnia Chiara Petrillo napisała na tydzień przed śmiercią na raka, która nastąpiła 13 czerwca 2012 r. w Rzymie. W jej pogrzebie wzięło udział ponad dwa tysiące ludzi, a kard. Agostino Vallini, wikariusz generalny Rzymu, powiedział na zakończenie uroczystości: „Nie wiem, co Pan Bóg zamierzył dla nas, dla naszego miasta i świata przez tę nową Berettę-Mollę, lecz z pewnością nie mamy prawa przejść obok tego obojętnie”.

Chiara i Enrico poznali się w 2002 r. Oboje byli muzykami. Spotykali się, kłócili, rozstawali i znów schodzili, by w końcu pobrać się 21 września 2008 r. Wkrótce Chiara zaszła w pierwszą ciążę. Lekarze zdiagnozowali, że dziecko cierpi na anencefalię (bezmózgowie) i zaproponowali zabieg usunięcia ciąży, lecz rodzice nie wyrazili na to zgody. Na świat przyszła Maria Grazia Laetizia, która zmarła pół godziny później, otrzymawszy sakrament chrztu świętego.

  1733 odsłon

Małżeństwo szkołą pracy nad sobą

malzenstwoŻycie łaską sakramentu małżeństwa wymaga głębokiej wiary i wytrwałości. Codzienność stawia wyzwania małżonkom i tylko mocne zakorzenienie w Chrystusie daje nam szansę na prawdziwe szczęście.

Polski kandydat na ołtarze ks. Aleksander Zienkiewicz podkreślał, że „na tym świecie nie ma pełnego szczęścia, jest tylko szczęście cząstkowe (...). Również to szczęście małżeńskie, to nie jest raj na ziemi, jakby się niektórym wydawało” (z książki Kazania i homilie, Kraków 2006). Dzięki otrzymanej łasce sakramentu małżonkowie mogą doświadczyć przedsmaku tej pełni szczęścia zjednoczenia z Bogiem w przyszłości, jak to ujął św. Paweł: „Teraz poznaję po części, wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany” (1Kor 13,12)..

  1758 odsłon

Rodzina a wychowanie

images-9Zadanie wychowania wypływa z najbardziej pierwotnego powołania małżonków do uczestnictwa w stwórczym dziele Boga: rodząc w miłości i dla miłości nową osobę, która sama w sobie jest powołana do wzrostu i rozwoju, rodzice tym samym podejmują zadanie umożliwienia jej życia w pełni ludzkiego. Przypomniał o tym Sobór Watykański II: „Rodzice, ponieważ dali życie dzieciom, w najwyższym stopniu są obowiązani do wychowania potomstwa i dlatego muszą być uznani za pierwszych i głównych jego wychowawców. To zadanie wychowawcze jest tak wielkiej wagi, że jego ewentualny brak z trudnością dałby się zastąpić. Do rodziców bowiem należy stworzyć taką atmosferę rodzinną, przepojoną miłością i szacunkiem dla Boga i ludzi, aby sprzyjała całemu osobistemu i społecznemu wychowaniu dzieci. Dlatego rodzina jest pierwszą szkołą cnót społecznych, potrzebnych wszelkim społecznościom”.

  2230 odsłon

Miłość nieuporządkowana

images-8Jezus powiedział do apostołów: Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien. Kto chce znaleźć swe życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto przyjmuje proroka, jako proroka, nagrodę proroka otrzyma. Kto przyjmuje sprawiedliwego, jako sprawiedliwego, nagrodę sprawiedliwego otrzyma. Kto poda kubek świeżej wody do picia jednemu z tych najmniejszych, dlatego że jest uczniem, zaprawdę powiadam wam, nie utraci swojej nagrody(Mt 10,37-42).

  3672 odsłon

Kalendarz bloga

Poczekaj chwilę, ponieważ właśnie szykujemy kalendarz dla Ciebie