banner1

Święty Teobald z Provins, pustelnik - 1 Lipiec

 
teobald Teobald (znany także jako Tybald, Dypold lub Thiebaut) urodził się ok. 1017 r. w Provins (Szampania), w rodzinie hrabiowskiej. Pomimo takiego pochodzenia nie podjął służby rycerskiej. Ze swoim przyjacielem Walterem udał się najpierw do klasztoru Saint-Remi w Reims, potem do Pettingen, w Luksemburgu, gdzie na swe życie zarabiał jako murarz i parobek. Stamtąd wyruszył razem z Walterem na pielgrzymkę do Santiago, potem do Rzymu. Chcieli się także udać do Ziemi Świętej, ale w czasie pobytu we włoskim Salanigo Teobald na skutek praktykowanych umartwień zapadł na zdrowiu. Biskup Vicenzy, zorientowawszy się w jego wiedzy i cnocie, wyświęcił go wówczas na kapłana.
Został następnie u kamedułów mnichem-eremitą. W pobliżu jako eremitka osiadła potem także jego matka.
Teobald zmarł w Salanigo 30 czerwca 1066 r. Pochowano go najpierw w katedrze w Vicenza, potem w opactwie w Vangadizza. Brat Arnulf, który był opatem w Sens, także uzyskał dla swego klasztoru jego relikwie. Kanonizował Teobalda w 1073 r. papież Aleksander II. Potem czczono go jako patrona węglarzy, dzięki czemu stał się również patronem karbonariuszy.

W ikonografii przedstawiano go rozmaicie: jako kapłana, rycerza lub pustelnika, zazwyczaj z sokołem.