Wielokrotnie deklarowała, że gdyby tylko mogła, doprowadziłaby do opustoszenia całego czyśćca. Była gotowa przyjąć wszelkie męki i cierpienia, byle tylko uwolnić dusze z tego miejsca pełnego bólu, lęku, samotności i ciemności.

Święta Weronika Giuliani w swoich mistycznych doświadczeniach wiele razy widziała zarówno piekło, jak i czyściec. Opisuje te miejsca w sposób obrazowy, posługując się postaciami dzikich i okrutnych zwierząt, przerażających wręcz sposobów zadawania duszom cierpienia, doświadczania lodu i ognia, nieustannego umierania. Zanotowała w swoim dzienniku, że trudno jej było odróżnić jedno miejsce od drugiego. Odmienność polegała na tym, że w czyśćcu dusze mają nadzieję na zmianę, na ostateczne zjednoczenie z Bogiem, że czekają na koniec swojego bólu i samotności, by osiągnąć w końcu wieczne szczęście. W piekle zaś nie ma nadziei: dusze wiedzą, że ich męki nigdy się nie skończą. Co więcej, mniszka miała wrażenie, że cierpienia stają się coraz intensywniejsze.

Nie tylko była obecna przy wszystkich wydarzeniach w Jerozolimie, ale też najlepiej rozumiała, co się dzieje.

Wtym roku chcę spędzić Wielki Tydzień z Maryją. Ona w Jerozolimie blisko dwa tysiące lat temu nie była wyłącznie obecna, obserwując wydarzenia wokół siebie. Jej Niepokalane Poczęcie oznacza, że jako jedyna spośród wszystkich ludzi w historii otrzymała doskonałe zrozumienie męki, śmierci i zmartwychwstania swojego Syna.

Przed nami wyjątkowy czas - Wielki Tydzień. Głębokie przeżycie i zrozumienie Wielkiego Tygodnia pozwala odkryć sens życia, odzyskać nadzieję i wiarę. Same Święta Wielkanocne, bez prawdziwego przeżycia poprzedzających je dni, nie staną się dla nas czasem przejścia ze śmierci do życia, nie zrozumiemy wielkiej Miłości Boga do każdego z nas. Wiele rodzin polskich przeżywa Święta Wielkanocne, zubożając ich treść. W Wielkim Tygodniu robi się porządki i zakupy - jest to jeden z koszmarniejszych i najbardziej zaganianych tygodni w roku, często brak czasu i sił nawet na pójście do kościoła w Wielki Czwartek i w Wielki Piątek. Nie pozwólmy, by tak stało się w naszych rodzinach.

Siostra Bożena Maria Hanusiak – pustelnica i autorka bestsellerów, m.in. Maryja mówi do Ciebie, Ja Jestem. Spotkania z Jezusem Eucharystycznym – tym razem wprowadza w czterdziestodniowe rekolekcje, które mogą stać się ważnym krokiem do przemiany twoich myśli i serca.

W czasie Wielkiego Postu Kościół zachęca nas do umartwienia, jałmużny i postu, abyśmy w ciągu tych 40 dni mogli przez pokutę spotkać Chrystusa.

Katechizm Kościoła Katolickiego stwierdza, że każdy, kto chce osiągnąć cel, jakim jest Niebo, musi przejść przez Krzyż. W numerze 2015 KKK wyjaśnia, że „Droga do doskonałości wiedzie przez Krzyż. Nie ma świętości bez wyrzeczenia i bez walki duchowej. Postęp duchowy zakłada ascezę i umartwienie, które prowadzą stopniowo do życia w pokoju i radości błogosławieństw”.

Z czego będziemy sądzeni, gdy przyjdzie koniec czasu? Jezus daje nam bardzo jasną odpowiedź.

Sąd ostateczny i sąd szczegółowy
Sąd ostateczny to sprawa bardzo tajemnicza i zazwyczaj różnie nam się kojarzy, gdy o niej myślimy. Wiemy, że nastąpi kiedyś, w niedającej się określić przyszłości, u końca czasów, i wiązać się będzie z powtórnym przyjściem Chrystusa. Katechizm Kościoła Katolickiego poucza nas, że „w obliczu Chrystusa, który jest prawdą, zostanie ostatecznie ujawniona prawda o relacji każdego człowieka z Bogiem. Sąd ostateczny ujawni to, co każdy uczynił dobrego i to, czego zaniechał w czasie swego ziemskiego życia, łącznie z wszystkimi tego konsekwencjami” (KKK 1039).

„Czymś pięknym i owocnym jest (…) powierzenie (…) modlitwie drogi wzrastania dzieci. Modlitwa różańcowa za dzieci (…) wychowuje od najmłodszych lat (…) stanowi pomoc duchową, której nie należy lekceważyć” (Jan Paweł II, list apostolski „Rosarium Virginis Mariae” ,16 października 2002)

Dzieci – skarb każdego rodzica. Wielka radość, ale też nieustanna troska o ich potrzeby, zdrowie, przyszłość. Na wiele rzeczy mamy wpływ, inne są zupełnie poza naszym „zasięgiem”. Na szczęście Matka Boża „zasięg” ma zawsze i wielu rodziców potwierdza, że Ci, którzy „ofiarują Jej” swoje dzieci, nigdy tego nie żałują.

Odmawiaj tę modlitwę do św. Józefa rano, przez dziewięć kolejnych dni, w takiej intencji, w jakiej chcesz.

Choć ani jedno słowo św. Józefa nie zostało zapisane w Piśmie Świętym, to jego milczący przykład posłuszeństwa, wierności i troskliwej opieki nad Jezusem i Maryją sprawiły, że stał się jednym z ukochanych świętych wielu katolików.

Nabożeństwo do św. Józefa zaczęło się rozwijać w trzecim lub czwartym wieku, jednak w modlitewniku „Pieta” można znaleźć modlitwę do Opiekuna Jezusa, której powstanie tradycja datuje na… rok 50! Modlitewnik ten podaje:

Przed nami Wielki Post – 40 dni modlitwy, postu i dzieł miłosierdzia, które przygotowują nas na Wielkanoc. Co zrobić, żeby nie wejść z marszu w ten czas?

1. POMYŚL, CZYM JEST WIELKI POST

Wielki Post to 40-dniowe przygotowanie do świętowania zmartwychwstania. Liczba 40 ma symboliczne znaczenie w Piśmie Świętym. Jezus pościł tyle dni przed rozpoczęciem swojej publicznej działalności. Izraelici przez 40 lat wędrowali przez pustynię do Ziemi Obiecanej, a Bóg wykorzystał ten czas, by formować swój lud.

Za udział w nabożeństwie Drogi Krzyżowej można uzyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami. Przypomnijmy je.

Wielki Post wiąże się z celebrowaniem w kościołach nabożeństw pasyjnych, w szczególności Drogi Krzyżowej. Za udział w niej można uzyskać odpust zupełny, który Stolica Apostolska wyjaśnia w ten sposób:

Krótka modlitwa o siedem darów Ducha Świętego, której przyszły papież nauczył się od swojego taty. Warto, żebyśmy i my zaczęli odmawiać tę modlitwę i żebyśmy nauczyli jej swoje dzieci.

Duch Święty i jego dary
Nikt nie jest w stanie objawić Jezusa Chrystusa i jego przesłania bez udziału Ducha Świętego. O tej roli Ducha Świętego, niezastąpionej dla Kościoła i dla świata, mówi encyklika „Dominum et vivificantem” Jana Pawła II.

Wielki Post może być początkowo postrzegany jako trudny czas, ponieważ zakłada rezygnację z pewnych przyjemności. Wobec tego rozsądnym jest zastanowienie się, czy wymagać tych praktyk także od dzieci?
Jak zdumiewające jest odkrycie, że w Wielkim Poście chrześcijan opanowuje… strach. Już sama myśl o Środzie Popielcowej czy Wielkim Piątku, o konieczności ograniczenia się, wywołuje w nas dreszcze. Trzeba przyznać, że pokuta nas przeraża i sprawia, że od niej uciekamy.