banner1

sakramenty

Sakramenty towarzyszą chrześcijaninowi od momentu urodzenia aż do śmierci. Jest ich siedem: chrzest, bierzmowanie, Eucharystia, pokuta, namaszczenie chorych, kapłaństwo, małżeństwo. Jak uczył stary katechizm, chętnie przypominany przez Jana Pawła II, "sakramenty są to narzędzia łaski, ustanowione przez Jezusa Chrystusa dla naszego zbawienia".

Wielu z nas pamięta też zapewne prostą formułę z lekcji religii, głoszącą, że sakramenty są to widzialne znaki niewidzialnej łaski. A jeszcze piękniej ich istotę wyraził obecny Ojciec Święty, mówiąc: "Za pośrednictwem wszystkich sakramentów Kościoła sam Chrystus buduje Boże Królestwo w naszych sercach".

Reklama Content Top

bierzmowanie

Bierzmowanie - pieczęć Ducha Świętego


bierzmowanie Należy ono, wraz z chrztem i Eucharystią, do sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego. Bierzmowanie uważa się za dopełnienie łaski chrztu. Jest ono sakramentem, który daje Ducha Świętego, aby -jak uczy "Katechizm" - "głębiej zakorzenić nas w synostwie Bożym, ściślej wszczepić w Chrystusa, umocnić naszą więź z Kościołem". Bierzmowanie zwane jest także sakramentem dojrzałości chrześcijańskiej, gdyż zwyczajowo udziela się go chrześcijanom, którzy weszli w wiek młodzieńczy.
Jak uczy Sobór Watykański II, przez bierzmowanie ochrzczeni jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej".
Wiara osoby otrzymującej bierzmowanie, dodaje Jan Paweł II, powinna być silniejsza, bardziej dojrzała, "bardziej dorosła". Sakramentu tego udziela biskup przez namaszczenie na czole krzyżmem, czyli olejem z mieszaniny oliwy i wonnych substancji, poświęconym w Wielki Czwartek. Przez namaszczenie chrześcijanin otrzymuje znamię, pieczęć Ducha Świętego.
Jak przypomina "Katechizm Kościoła Katolickiego" - kiedyś naznaczano żołnierzy pieczęcią wodza, a niewolników - pieczęcią pana. Bierzmowanie jest znakiem, że Jezus Chrystus naznaczył chrześcijanina pieczęcią swego Ducha. Na pamiątkę przyjęcia tego sakramentu bierzmowany wybiera sobie jeszcze jedno imię.

Więcej...

namaszczenie chorych

Namaszczenie chorych - zjednoczenie z męką Chrystusa


namaszczenieJeszcze do niedawna sakrament ten był nazywany "ostatnim namaszczeniem", gdyż udzielano go wyłącznie umierającym. Bywały takie przypadki, że przestraszony chory odprawiał księdza przychodzącego udzielić mu ostatniego namaszczenia.
Sobór Watykański II zrezygnował z nazwy "ostatnie namaszczenie" zaznaczając, iż nie jest to sakrament przeznaczony tylko dla tych, którzy znaleźli się "w ostatecznym niebezpieczeństwie utraty życia". Kapłan, udzielając tego sakramentu, namaszcza chorych na czole i dłoniach olejem z oliwek lub innym olejem roślinnym. Biblijną podstawą tego sakramentu jest tekst z Listu świętego Jakuba Apostoła, który mówi: "Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone".
Pierwszym skutkiem tego sakramentu jest łaska umocnienia, pokoju i odwagi, by przyjmujący go przezwyciężył trudności związane z chorobą lub niedołęstwem starości.
Namaszczenie chorych ma także głęboki sens teologiczny: chory poprzez swoje cierpienie jednoczy się z męką Chrystusa. Jan Paweł II zaleca, aby do tego sakramentu podchodzić w duchu wielkiego zaufania, tak jak trędowaty w Ewangelii.

Więcej...

Reklama Bootom 2