Dzień ten jest czasem oczekiwania i żałobnej ciszy po wielkopiątkowym pogrzebie Jezusa. Do Niego to odnoszą się słowa proroka Izajasza spisane ok. 800 lat przed wydarzeniami paschalnymi: „Po udręce i sądzie został usunięty; a kto się przejmuje Jego losem? Tak, zgładzono go z krainy żyjących, grób mu wyznaczono między bezbożnymi” (Iz 53, 8-9). My, chrześcijanie, przejmujemy się Jego losem. Modląc się i poszcząc, oczekujemy zmartwychwstania Chrystusa. Spod skorupy żałoby i śmierci widać już przebijające się promienie Zmartwychwstającego…
sobotaKościół trwa cały dzień na adoracji Najświętszego Sakramentu ustawionego w tzw. Grobie Pańskim, symbolizującym miejsce spoczynku ciała Zbawiciela. Tradycyjnie nie sprawuje się Eucharystii oraz sakramentów (poza spowiedzią i namaszczeniem chorych). Komunię można zanosić jedynie na sposób Wiatyku. W Polsce jest to także dzień błogosławienia pokarmów na stół wielkanocny, którego może dokonać lektor ustanowiony obrzędem, akolita, diakon lub kapłan. Zaleca się, by obrzęd błogosławieństwa był połączony z krótką modlitwą i adoracją Bożego Grobu. Wielka Sobota jest dniem, w którym nie odprawia się Eucharystii; rano wszakże, zaleca się odprawienie, wraz z wiernymi, Godziny Czytań i Jutrzni, w ramach tzw. Ciemnej Jutrzni albo celebracji Słowa Bożego lub nabożeństwa. Przed rozpoczęciem Wigilii Paschalnej należy zakończyć adorację przy Bożym Grobie.