„Czymś pięknym i owocnym jest (…) powierzenie (…) modlitwie drogi wzrastania dzieci. Modlitwa różańcowa za dzieci (…) wychowuje od najmłodszych lat (…) stanowi pomoc duchową, której nie należy lekceważyć” (Jan Paweł II, list apostolski „Rosarium Virginis Mariae” ,16 października 2002)

Dzieci – skarb każdego rodzica. Wielka radość, ale też nieustanna troska o ich potrzeby, zdrowie, przyszłość. Na wiele rzeczy mamy wpływ, inne są zupełnie poza naszym „zasięgiem”. Na szczęście Matka Boża „zasięg” ma zawsze i wielu rodziców potwierdza, że Ci, którzy „ofiarują Jej” swoje dzieci, nigdy tego nie żałują.

Jeden z największych propagatorów nabożeństwa do Najświętszej Maryi Panny mówi o tych błędach i podpowiada, jak dobrze odmawiać różaniec.

Różaniec: rozważanie tajemnic Odkupienia
Św. Ludwik Maria Griñon de Montfort niestrudzenie propagował nabożeństwo do Matki Jezusa i zgodnie z Jego wolą, również Matki naszej. Był wielkim czcicielem Najświętszej Maryi Panny.

Rozpocznij dzień od krótkiej modlitwy powierzającej Bogu twe serce.
Ponad wszystkie rzeczy na tym świecie Bóg pragnie naszego serca. Chce, abyśmy Go kochali, a sam otacza nas obficie miłością. Możemy okazać Bogu swoją miłość, poświęcając Mu pierwsze chwile dnia i ofiarując Mu swoje serce.

Oto stosowna krótka modlitwa zaczerpnięta z Katolickiego modlitewnika kieszonkowego (The Catholic’s Pocket Prayer Book).

Modlitwa poranna
O Boże, jedyne dobro moje,
Stwórco mój i Przeznaczenie moje,
Oddaję Ci swoje serce.
Cześć i chwała niech będzie Tobie
na wieki wieków. Amen.

W Polsce cały czas wieje wyjątkowo intensywny wiatr. Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej wydał ostrzeżenie dla całego kraju. Warto odmówić tę litanię, i powierzyć się Bożej opiece.

Kyrie elejson, Chryste elejson, Kyrie elejson

Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, – zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże, – zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, – zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże, – zmiłuj się nad nami.

Święta Maryjo, – módl się za nami.

Wszyscy święci Aniołowie i Archaniołowie – módlcie się za nami.
Wszyscy święci Cherubinowie i Serafinowie – módlcie się za nami.
Wszyscy święci Patriarchowie i Prorocy – módlcie się za nami.
Wszyscy święci Apostołowie i Ewangeliści – módlcie się za nami.
Wszyscy święci męczennicy i wyznawcy – módlcie się za nami.

Zanim rozpoczną się przedświąteczne zakupy, sprzątanie, przygotowania warto na chwilę się zatrzymać, by nie stracić z oczu tego, co najważniejsze, tego, o co chodzi w Bożym Narodzeniu. Maryja jest najlepszą przewodniczką na drodze przygotowania się do Świąt.

Święta Matko Boga,
W milczeniu i pokoju nosiłaś pod sercem
i wydałaś na świat Tego, który wszystko dźwiga na Swoich barkach.
Bądź naszą Przewodniczą na drodze do Bożego Narodzenia,
aby czas, w którym będziemy świętować narodziny Twojego Syna,
Jezusa Chrystusa, Naszego Zbawiciela, napełnił nasze serca
radością i Nadzieją. Amen

Katolika wiernie przesuwającego w ręku różaniec przeprowadza przez wszystko Maryja Panna. Celem modlitewnej wędrówki nie jest jednak wyłącznie osiągnięcie radości wiecznej, ale również dojście do ziemskiej pełni życia.
Biblijna obietnica szczęścia
Trudna jest to mowa, ale jakże ożywcza: Nic nie zasmuci sprawiedliwego, cokolwiek by mu się przytrafiło (Prz 12,21; Wlg: Non contristabit iustum quidquid ei acciderit). Prawdziwym pocieszeniem, współcześnie coraz mniej rozumianym, jest bowiem świadomość, że cokolwiek dzieje się wbrew ludzkiej woli, ma miejsce właśnie dlatego, że tak upodobał sobie Bóg.

Biblijna obietnica szczęścia nie polega przecież na zapewnieniu, że chrześcijanie zawsze chronieni będą przed przeciwnościami (wręcz przeciwnie, przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego; Dz 14,22), ale na przyjęciu prawdy, że każde wydarzenie, radosne czy bolesne, nie jest dziełem przypadku. Wszystkie one następują zgodnie z mądrym, sensownym zamysłem kochającego Boga.

Ojciec, którego objawił Jezus, godzien jest zaufania. Nawet gdy Jego drogi obsypane są cierniami, zawsze prowadzą do jakiegoś dobra, choćby nawet przez długi czas niedostrzegalnego inaczej, jak tylko przez wiarę. W uniesieniu proroczym zobaczył to Hiob, kiedy wyznał: Choćby mnie zabił Wszechmocny – ufam (Hi 13,15). Ufał, ponieważ zrozumiał, że Bóg nie chce zgnębić, ale zawsze uświęcić.

W naszym zabieganym życiu można znaleźć chwilę na skupienie i wyciszenie. Na światło, które pozwala dostrzec prawdziwe kontury rzeczy i naprowadza na właściwą drogę. To modlitwa różańcowa.

Wdrodze

Na różańcu można się modlić w kościele, przed wystawionym Najświętszym Sakramentem. I z pewnością warto, zwłaszcza w październiku. Ale na różańcu można się modlić również w zwyczajnych, codziennych sytuacjach, np. a autobusie, w kolejce do sklepowej kasy albo podczas porannego biegania.

Nawet jeśli wiem, że teraz zabraknie mi czasu na całą część różańca, mogę odmówić jedną dziesiątkę albo dwie, a resztę zostawić na później. Jeśli ktoś nie lubi w miejscu publicznym wyciągać z kieszeni sznura koralików, może sobie kupić różańcową dziesiątkę w formie obrączki albo bransoletki.

Modlitwa „w korku” jest może bardziej narażona na rozproszenia i przerwy, ale ma też zalety – pomaga mi przypomnieć sobie o Bogu i oddać Mu sprawy, którymi żyję tu i teraz. Rozważanie wydarzeń z życia Jezusa i Matki Bożej staje się okazją do aktów strzelistych, rachunku sumienia, modlitwy za innych ludzi (np. za pasażerów autobusu). Dlatego różaniec można nazwać modlitwą życia – napełnia codzienne życie Bożą obecnością. Pomaga wypełnić zalecenie św. Pawła z listu do Tesaloniczan: „Nieustannie się módlcie”.