MAŁY MODLITEWNIK 

Droga Krzyżowa rozważania

Stacja I – Pan Jezus na śmierć skazany

Jezu, stałeś i patrzyłeś w oczy Piłata. Patrzyłeś na tłum i złowrogie twarze arcykapłanów i uczonych w Piśmie. Nie przeklinałeś jednak i nie wyzywałeś swoich oprawców. Twoja, Jezu, postawa pokazuje mi ilekroć jestem oprawcą. Tak łatwo skazać kogoś językiem, pozbawić go dobrego imienia. Dziś bardzo często się zdarza, że człowiek szydzi z drugiego człowieka, rzuca bezpodstawne oskarżenia, godzi w dobre imię drugiej osoby.

Obmowa, wyśmiewanie, oszczerstwo… Czasem są to drobne sprawy. Kiedy ranię innych opowiadając na ich temat niesprawdzone informacje, czasami staję się oszczercą lub kłamcą. Wolę uciec się do kłamstwa niż przyznać się do winy. Innym razem nie umiem okazać cierpliwości względem tych, którzy błądzą i sprawiają mi ból. Nie umiem mówić z miłością. A należałoby trzymać się zasady: ,,Jeśli milczysz, milcz z miłością; jeśli mówisz, mów z miłością”.

Proszę Cię, Panie, abyś przebaczył mi błędy w ocenie bliźnich. Pomóż mi tak jak Ty cierpliwie i z pokorą serca znosić fałszywe oskarżenia i ośmieszenia.

Stacja II – Jezus bierze krzyż na swoje ramiona

Panie, pozwalasz sobie włożyć krzyż na barki. Wiesz, że będzie ciężko, ale masz też świadomość tego, jak wiele zależy od Twojego wyboru. Jezu, z jednej strony chcę podążać Twoimi śladami, a z drugiej uchylam się od pełnienia Twojej woli. Muszę przyznać, że chcę Ci być wierny wtedy, gdy jest to łatwe i niewiele kosztuje. Natomiast na co dzień… Tak jakbym mówił: nie wtrącaj się w moje życie. Jestem z Tobą w niedzielę, a resztę tygodnia zostaw dla mnie.

Wzięcie krzyża jest trudne i bolesne, jednakże Jezus ma niezwykły plan na życie. Nie mówi, że wszystko będzie lekko, łatwo i przyjemnie. W życiu nie uniknie się trudnych sytuacji. Można się na nie złościć, można przeklinać, można wreszcie szukać ratunku w alkoholu czy narkotykach…

Chrystus mówi, że potrzeba wielu wyrzeczeń, że trzeba zaprzeć się samego siebie, aby móc w pełni zrealizować swoje człowieczeństwo. Zapewne to droga bardzo trudna i wyboista, ale jeśli zaczniesz iść nią tak na serio.. zobaczysz, że szybko okaże się, iż ,,jarzmo Jego jest słodkie, a Jego brzemię lekkie”.

Panie Jezu, pomóż mi brać na siebie wraz z Tobą krzyż moich problemów i trudności.

Stacja III – Jezus upada po raz pierwszy pod krzyżem

Podjąłeś decyzję, a tu zaledwie postawiłeś pierwsze kroki, zdarzył się upadek. Może za dużo i za szybko chciałem mieć? Może zapomniałem o umiarkowaniu, cichości, o tym, co należy do mnie, a co do Boga i innych ludzi? Ile razy pożądanie zawładnęło wieloma ludźmi? Ile razy było to nie tylko pożądanie w sferze seksualnej czy uczuciowej, ale raczej pycha, zazdrość i chęć posiadania? Rywalizacja o wszystko. W tym zapominamy o najważniejszych wartościach naszego życia. A w sercu powstaje coraz więcej jadu zawiści. Czyż nie z tych uczuć rodzą się kłótnie, bójki, wojny?

Człowiek, nawet dorosły, w życiu duchowym bywa często jak dziecko. Musi sobie nieraz nabić guza, aby wreszcie nauczyć się chodzić. Nim osiągniesz świętość, nieraz zdarzy ci się upaść. Pamiętaj jednak, że nie jesteś sam. Jest przy Tobie On – Jezus Chrystus, Który pragnie ci pomóc podnieś się z każdego upadku. Jezu, być może właśnie za te moje grzechy cierpiałeś, kiedy upadłeś po raz pierwszy pod ciężarem krzyża. Spójrz na mnie z miłością i pokaż, że moje wrodzone ambicje i ogromne pragnienia mogą znaleźć swoje spełnienie tylko w Tobie, bo inaczej moje serce nie będzie nigdy spokojne, a w jesieni życia doznam jedynie pustki i poczucia zmarnowanego czasu.

Panie Jezu, pomóż mi jak najrzadziej upadać i zawsze podnosić się z upadku zła i grzechu.

Stacja IV – Jezus spotyka swoją Matkę

Na swojej drodze spotkałeś Maryję. Nawet jeśli nie było żadnych słów, mogliście sobie popatrzeć w oczy z miłością. Ty spojrzałeś na Nią tak, że dało Jej to siłę wytrwać pod krzyżem i niewzruszoną pewność wielkanocnego poranka. Ona przekazała Ci, jak bardzo cierpi i że Ci ciągle towarzyszy.

Czy moja mama może liczyć na takie wsparcie ode mnie? Czy raczej pomiatam nią i zdaje się pełnić funkcję sprzątaczki, kucharki czy praczki? A może zasmucam ją swoim niemoralnym życiem, pijaństwem, narkotykami? A mój ojciec? Jak go traktuję? Niejedna nieprzespana noc, mnóstwo trosk, rozterek, a nierzadko łez. Tak wygląda miłość rodziców do dziecka. Kiedy dziecku dzieje się krzywda, oni jako pierwsi biegną z pomocą.

Jezu, zdarza się, że brakuje pokoju w mojej rodzinie. Chcę Cię przepraszać za to, co ten pokój burzy i prosić o siły na mojej krzyżowej drodze. Maryjo, naucz mnie kochać tak, jak Ty kochałaś Jezusa. Bądź przy mnie w chwilach radosnych i smutnych.

Stacja V – Szymon z Cyreny pomaga nieść krzyż Jezusowi

Ktoś Ci pomógł. Został wprawdzie przymuszony, ale okazał Ci miłosierdzie. Bardzo trudno okazać mi miłosierdzie nawet wtedy, gdy zostaję do tego przymuszony. Sumienie wyrzuca mi brak miłosierdzia, zbyt surowe traktowanie innych ludzi przy jednoczesnym pobłażaniu sobie. Sumienie wskazuje dobrą drogę do okazywania innym nieco miłości. Czy jednak daję się prowadzić temu ,,głosowi Boga”? Czy może raczej zabijam innych słowem, zamiast wyciągnąć do nich rękę? A przecież dobrze jest mieć przyjaciela. Przyjaciel to ktoś, na kogo zawsze można liczyć. Żeby jednak mieć przyjaciół, najpierw samemu trzeba stawać się przyjacielem dla ludzi. Z pewnością większość z nich na życzliwość odpowie dobrocią i życzliwością. Czy Szymon z Cyreny był przyjacielem Jezusa? Z pewnością nie, mógł Go nawet nie znać. Był zmęczony, bo wracał z pola, ale mimo to okazał miłosierdzie. Jezu, naucz mnie prawdziwej miłości, która wszystko znosi i gotowa jest do wielkich poświęceń. Pomóż mi swoim przykładem zrozumieć, że ten, kto okazuje miłosierdzie, sam może na nie liczyć. Postaw na mojej drodze życiowej jak najwięcej ludzi życzliwych i dobrych.

Stacja VI – Weronika ociera twarz Jezusa

Weronika otwarła Twoje oblicze z krwi i potu. Delikatność, wrażliwość serca i odwaga. To cechy, które powinny wyróżniać ludzi. Postawa Weroniki, jej poświęcenie dla Jezusa, są dowodem, że wierność kochanej osobie to najpiękniejsze znamię człowieczeństwa.

Weronika ukazała ,,prawdzie oblicze” Chrystusa. A jakie jest moje? Bóg stwarzając mnie chciał, bym był na Jego obraz i podobieństwo. Czyli to najgłębsze i najprawdziwsze moje oblicze jest podobne do Niego. Odbija się na nim Miłość. Może jednak pokryte jest ono pyłem, krwią i potem jak Oblicze Chrystusa. Z tym, że moim brudem nie jest pył uliczek Jerozolimy, ale grzechy.

Dziękuję Ci, Panie, za tych wszystkich ludzi, którzy pokazali mi moje prawdziwe oblicze. Powiedzieli, że jestem dzieckiem Boga. Spraw również, abym upodabniając się do św. Weroniki wyrabiał w sobie postawę otwartości serca i poświęcenia dla drugiego człowieka.

Stacja VII – Jezus upada po raz drugi

Znowu upadłeś. Biegnę rozpędzony, cieszę się, bo mi się udaje, bo wszystko jest na najlepszej drodze… Wierzę, że poprzedni upadek to był ostatni raz. Jestem tak pewny siebie. Kiedy wydaje Ci się, że już pokonałeś jakiś grzech, jakąś słabość, nagle okazuje się, że zło powraca do ciebie niczym bumerang. Tak działa szatan, który widząc uporządkowane sumienie robi wszystko, by na nowo je ubrudzić i splamić grzechem. Dzieje się tak, gdy nawet na chwilę zapomnisz o Bogu.

Jezu, przepraszam za moje złe nawyki i zniewolenia, z którymi wciąż za mało walczę lub za dużo liczę na siebie. Ty powiedziałeś, że bez Ciebie sam nic nie mogę uczynić. Proszę, ulecz mnie ze zgubnej pewności siebie, a naucz patrzeć na Twoją twarz i zawsze trzymać się Ciebie.

Stacja VII – Jezus spotyka płaczące niewiasty

Ty, który płakałeś nad Jerozolimą. Ty płakałeś nad grobem Łazarza, mówisz napotkanym niewiastom: nie płaczcie! Nie płaczcie nade Mną, ale nad sobą. Lituję się nad tragediami innych ludzi. Płaczę nad wydarzeniami i krzywdą drugiego człowieka, a tak rzadko potrafię płakać nad samym sobą. Czasem ,,płacz” pokazuje naszą obłudę, fałsz, zakłamanie. Okłamywanie siebie. Pokazuje, jak często to, co czynimy, pozbawione jest głębi, sprowadza się tylko do wewnętrznych gestów, odklepanych modlitw, odbębnionych spowiedzi i przestanych Mszy. Koncentrujemy się nad tym, co zewnętrzne, na ludzkiej tradycji, a zapominamy o tym, że za znakami, gestami, słowami, powinna się kryć zgodna z nimi postawa wewnętrzna. Ona jest najważniejsza.

Jezu, ulecz moją obłudę i zakłamanie. Proszę, abym dawał świadectwo Twojej Ewangelii codzienną postawą, a nie tylko pustymi, jednorazowymi gestami.

Stacja IX – Jezus upada po raz trzeci

Upadłeś. Bywa, że mam wszystkich i wszystkiego dość, że wszystko się wali. Szukam kogoś do pomocy, bezradnie wzrokiem wypatruję gestu współczucia. Bywa, że zamiast tego doświadczam przygniatającej krytyki, pogardliwych spojrzeń, braku zrozumienia. Bardzo to boli.

Szukamy swego miejsca w świecie,w grupie,chcemy coś znaczyć,być cenionymi i zauważonymi. Może w poszukiwaniu rozpychamy się łokciami. Bywa,że ktoś słabszy,bez siły przebicia upada przez nas popchnięty,dociskamy go swoim lekceważącym traktowaniem.

Panie Jezu, pomóż mi przyjmować mężnie każdą trudną sytuację i bądź ze mną zwłaszcza wtedy, kiedy wszystko zacznie mi się ,,wymykać z rąk”.

Stacja X – Jezus z szat obnażony

Rozebrali Cię publicznie i wyśmiali. Wystarczy włączyć telewizor, aby zobaczyć jedną z największych chorób współczesnego świata: tą chorobą jest brak wstydu. Człowiek współczesny próbuje przyciągnąć ku sobie uwagę innych coraz bardziej roznegliżowanym wyglądem. Biedny – nie wie jednak, że w ten sposób staje się jedynie przedmiotem pożądania, a nie podmiotem miłości. Stworzyłeś mnie Boże na swój obraz i podobieństwo. Dałeś mi godność swojego dziecka. Obdarzyłeś mnie ciałem, które jest świątynią Twojego Ducha. Dając mi siebie w Komunii św. czynisz z mojego ciała tabernakulum. Zdarza się, iż nie pamiętam o Twoich słowach z Kazania na Górze: ,,Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą”.

Pragnę Cię przeprosić za każdy grzech względem ciała, za grzechy w sferze seksualnej oraz za to, że czasem wyładowuję złość na własnym ciele lub nie dbam o zdrowie. Proszę, bym patrząc na twoje Przenajświętsze Ciało w Hostii, uczył się szacunku dla swojego ciała i ciała innych ludzi. Pomóż mi fascynować innych nie wyglądem zewnętrznym, ale pięknem ducha.

Stacja XI – Pan Jezus przybity do krzyża

W chwili swojego ukrzyżowania potrafisz powiedzieć: ,,Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią”.

Każda rana boli. Zwłaszcza, kiedy boli nie ciało, ale dusza. Gdy ktoś bliski zada bolesny cios złośliwym słowem bądź haniebnym czynem, wówczas czuję się fatalnie. To rzeczywiście bardzo boli. Mam często problem z przebaczaniem. Sam czuję jego brak i nie potrafię go okazać. To zamknięty krąg. Przebaczenie potrafi bowiem złamać nawet twarde serca. Spróbuj choć raz przebaczyć, gdy zostaniesz zraniony. Przebaczyć dlatego, że Jezus przebaczył tobie. Jeśli zrobisz to od serca w złączenia z Nim na krzyżu, szybko zobaczysz, że człowiek, któremu przebaczyłeś, przestanie mieć wściekłą minę, zmieni ton.

Proszę Cię, Jezu, naucz mnie przebaczać i miłować tych, którzy mi zawinili. Pomóż mi cierpliwie znosić ból zadawany mi przez bliskie osoby.

Stacja XII – Jezus umiera na krzyżu.

,,Wykonało się”.

Co to jest miłość? Na to pytanie próbują odpowiedzieć sobie ludzie, zwłaszcza, gdy serce zaczyna mocniej bić do drugiej osoby. Jeśli szukasz odpowiedzi na to pytanie, to spójrz na krzyż. To właśnie jest miłość. Miłość to gotowość do poświęcenia się, aż po cenę własnego życia dla drugiej osoby. Prawdziwa miłość wolna jest jest od zazdrości i egoizmu. Prawdziwa miłość wyraża się w służbie, w byciu dla… Na końcu życia będziemy sądzeni z miłości. A miłość Boga i ludzi wyraża się poprzez właściwe wykorzystanie darów i umiejętność własnych, umiejętności dzielenia się z nimi i ich pomnażania.

Panie Jezu, naucz mnie tak kochać innych, jak Ty mnie umiłowałeś, oddając za mnie życie na drzewie krzyża. Przepraszam Cię za zmarnowany czas i proszę, bym potrafił tak kierować życiem, aby było ono dobre, bo Ty chcesz mojego dobra.

Stacja XIII – Pan Jezus zdjęty z krzyża

Wszystko się skończyło. Tylko trochę niewiast pozostało, wśród nich Maryja, pozostał też Jan. Reszta się rozproszyła. Widok bliskiej nam osoby, która przeszła straszną mękę, musiał być okropny. Ten widok z pewnością przeszył bólem serce Maryi, kiedy zdejmowano z krzyża ciało jej Syna. Ona jednak nie rozpacza, nie wyrzuca Bogu tego, co się stało. Wielu uczniom załamało się wszystko. Ten, z którym wiązali tyle nadziei, nie żyje. Może i ja czasem przeżywam coś takiego. Kryzys wiary, noc duchowa. Wszystko wydaje się bez sensu, a jednocześnie coś we mnie woła: to niemożliwe! Jaki sens ma moje życie?

Na godziny próby wyproś mi Maryjo siły i dar dobrej modlitwy. PANIE JEZU, pomóż mi nawet w najtrudniejszych momentach mojego życia nie tracić nadziei i nie popadać w rozpacz.

Stacja XIV – Pan Jezus złożony do grobu

Koniec. Umarł.., ale Jezus powstał z martwych.

Czy i dzisiaj można doświadczyć tej prawdy o zmartwychwstaniu,, bez której nasza wiara jest daremna i droga życia byłaby bez sensu? Tak. Miejscem cudu zmartwychwstania, wyzwolenia z grzechu jest dziś Msza święta.

Dlatego nigdy jej nie opuszczaj w niedzielę i święta. Możesz też przyjść częściej, by spotkać się z żywym Bogiem. Tym samym, Który szedł z uczniami do Emaus i został z nimi w przełamanym Chlebie, Który prosili z lękiem, aby ich nie opuścił, bo zbliża się noc. Świętuj każdą nadzielę, będącą pamiątką Jego Zmartwychwstania.

Miejscem zmartwychwstania jest też konfesjonał. Spowiedź – jeśli jesteśmy spętani grzechem ciężkim – to miejsce, gdzie też możesz doświadczyć niedzielnego poranka. Jeśli tylko chcesz…