MAŁY MODLITEWNIK
Siedem chwil, w których Chrystus upadł na ziemię (1906)
Chwila pierwsza.
Pan Jezus upadł na ziemię, gdy kładziono krzyż na Niego.
O Panie Jezu Chryste! przypominam Ci ową chwilę, gdy upadłeś ciężko na ziemię, gdy ciężki krzyż włożono Ci na ramiona tak gwałtownie, że pod ciężarem jego ugiąłeś się na kolana i na ręce Twe święte.
Błagam Cię przez ten upadek Twój, racz mi przebaczyć wszystkie przewinienia, przez które ściągnąłem (am) na siebie gniew Twój sprawiedliwy. Amen.
Chwila druga.
Jezus upadł na ziemię przy spotkaniu się z Matką Swoją.
O Panie Jezu Chryste! przypominam Ci ową chwilę, gdy upadłeś ciężko na ziemię przy spotkaniu się z Matką Twą ukochaną, gdy po raz ostatni z Tobą się żegnała. Pomnij, o najdobrotliwszy Jezu! jako boleśnie dotknęło Cię serdeczne cierpienie Twej ukochanej Matki, gdy Ją ujrzałeś w tym smutku niewysłowionym i litość nad Nią tak Cię wzruszyła i osłabiła, że upadłeś pod krzyżem na ziemię.
Przez ten ciężki upadek pod krzyżem i przez łzy Twej ukochanej Matki proszę Cię, o najmiłościwszy Jezu! racz mi przebaczyć grzechy, przez które ściągnąłem (am) niechęć Twoją na siebie. Amen.
Chwila trzecia.
Pan Jezus upada na ziemię, poczem pomógł Mu nieść krzyża Szymon Cyrenejczyk.
O Panie Jezu Chryste! przypominam Ci ową chwilę, gdy niosąc tak daleko krzyż Ciężki, ze słabości i znużenia kroku zrobić nie mogłeś i upadłeś na ziemię po raz trzeci tak srogo, że oprawcy Twoi, obawiając się, abyś im w rękach ich nie
umarł, zmusili Szymona, aby Ci nieść krzyża dopomógł.
Proszę Cię przez ten upadek ciężki i przez to bolesne osłabienie Serca Twego, racz mi użyczyć łaski, abym krzyż mój niósł (a) cierpliwie i drogą krzyża Twego wiernie postępował (a). Amen.
Chwila czwarta.
Pan Jezus upadł na ziemię przy spotkaniu się z św. Weroniką.
O Panie Jezu Chryste! przypominam Ci ową chwilę, gdy przechodząc obok domu św. Weroniki, osłabłeś znów tak bardzo, że nie mogłeś iść dalej i zemdlawszy, upadłeś pod krzyżem. Św. Weronika litując się nad Tobą, przybiegła do Ciebie i otarła chustką Twe święte oblicze, a Ty odpłaciłeś jej ten uczynek miłosierny, że wyraziłeś na chustce owej wizerunek Twego św. Oblicza.
Przez ten ciężki upadek proszę Cię, racz napełnić serce moje miłością Twych cierpień, abym pożądał (a) wraz z Tobą ponosić radośnie wszystkie dolegliwości, jakie mnie spotkają. Amen.
Chwila piąta.
Pan Jezus upadł na ziemię przy spotkaniu córek Jerozolimskich.
O Panie Jezu Chryste! przypominam Ci ową chwilę, gdy po długim dźwiganiu krzyża osłabłeś tak na siłach i pod ciężarem jego owładło Tobą takie znużenie, że upadłeś znów na ziemię i leżałeś na niej w takich cierpieniach, że kilka niewiast z Jerozolimy, serdeczną zdjęte litością, zaczęło nad Tobą płakać i nad Twoją niewinną biadać śmiercią.
Ach, spraw bolesny Jezu! abym i ja litował (a) się zawsze nad cierpieniami Twemi i żałował (a) serdecznie za grzechy. Amen.
Chwila szósta.
Pan Jezus upadł na ziemię u podnóża Góry Kalwaryjskiej.
O Panie Jezu Chryste! przypominam Ci ową chwilę, gdy przybywszy do podnóża góry Kalwaryjskiej wskutek wysiłków nadludzkich i Krwi utraty, wskutek odebranych ran, uderzeń i bezbożnego znęcania się nad Tobą niemiłosiernych oprawców opadłeś tak bardzo ze sił, że upadłeś po raz szósty na ziemię i leżałeś na niej więcej umarły, aniżeli żywy, a słudzy sądowi, obawiając się śmierci Twojej, octem krzepić Cię musieli.
Przypominam Ci raz jeszcze, o Jezu, ten upadek Twój bolesny i te cierpienia, które w miejscu tem poniosłeś i proszę Cię, racz mi przebaczyć, że używałem (am) dotąd tak źle sił ciała mego i duszy mojej i że obrażałem (am) tak często Ciebie mego Boga i Zbawiciela. Amen.
Chwila siódma.
Pan Jezus upadł na ziemię, gdy Go przybijano do krzyża.
O Panie Jezu Chryste! przypominam Ci ową chwilę najboleśniejszą, gdy na Górze Kalwaryjskiej zdjęto z Ciebie szaty i rzucono Cię tak gwałtownie na twardy krzyż, że Ciało Twe święte okrutnie zadrżało. Pomnij, o najukochańszy Jezu! jako boleści pełen leżałeś na tem strasznem łożu śmiertelnem, a Serce Twe przejmował strach przed przybiciem do krzyża. Pomnij, jak serdecznie wzdychałeś do Ojca Twego niebieskiego i błagałeś o miłosierdzie.
Przez ten ostatni Twój i najboleśniejszy upadek błagam Cię, o najsłodszy Jezu! racz mi darować wszystkie me grzechy, które kiedykolwiek w życiu popełniłem (am) i spraw, abym rozważając w miłości Twą gorzką mękę i śmierć, mógł (a) wnijść po śmierci do przybytku wiecznej szczęśliwości. Amen.
