Ordynariat polowy został odtworzony w Polsce w 1991 r. 21 stycznia tego roku św. Jan Paweł II mianował biskupem polowym ks. prał. dra Sławoja Leszka Głódzia. Od 30 października 2004 r. do 10 kwietnia 2010 r. biskupem polowym WP był bp Tadeusz Płoski. Biskup ordynariusz zginął w katastrofie samolotu pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010 r., w drodze na uroczystości upamiętniające ofiary zbrodni katyńskiej. Obecnie ordynariuszem polowym jest bp Józef Guzdek.
Katedrą polową został kościół garnizonowy pw. Najświętszej Maryi Panny w Warszawie. Kościół ten, pierwotnie pod wezwaniem św. Pryma i św. Felicjana, zbudowali w połowie XVII wieku ojcowie pijarzy. W 1656 roku spłonął on doszczętnie podczas najazdu szwedzkiego. W latach 1660-1681 z funduszy króla Jana Kazimierza i Małgorzaty Kotowskiej odbudowano świątynię i konwent, w którym mieściło się założone przez ks. Stanisława Konarskiego słynne Collegium Nobilium. Wnętrze nowego okazałego gmachu kościoła w stylu barokowym posiadało siedem ołtarzy ozdobionych obrazami Szymona Czechowicza i rzeźbami Jana Jerzego Plerscha. Po powstaniu listopadowym rząd carski dokonał kasaty zakonu pijarów i odebrał im kościół, by zamienić go na cerkiew pod wezwaniem Świętej Trójcy, przeznaczoną dla wojska rosyjskiego.

Po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. świątynię przejęło wojsko polskie jako swój kościół garnizonowy pod wezwaniem NMP Królowej Polski. W latach 1923-1933 przebudowano go, przywracając mu pierwotny barokowy kształt. W 1944 roku kościół został ponownie zniszczony. Odbudowany z inicjatywy ówczesnych władz, pozostał kościołem garnizonowym wojska polskiego, a w 1991 roku stał się katedrą polową. Kruchtę i boczne kaplice wypełniają liczne tablice upamiętniające miejsca walk i bohaterstwo polskich żołnierzy. Katedra polowa otrzymała także w darze drzwi ozdobione płaskorzeźbami prezentującymi najbardziej znaczące sceny bitewne polskiego oręża.

Św. Jan Paweł II nawiedził katedrę polową 8 czerwca 1991 r., w czasie czwartej pielgrzymki do Polski. Powiedział wówczas:

Niech Bóg pozwoli tej katedrze, ażeby mogła w stosunku do duszpasterstwa wojskowego pełnić tę funkcję, jaką spełnia każda katedra biskupa na świecie, tzn. jest matką wszystkich kościołów, wszystkich kościołów, które są wśród żołnierzy, garnizonów, rozproszone po całym kraju, ale stanowią specjalną jedność ze względu na charakter wspólnoty, która jest jednocześnie wspólnotą żołnierzy, wspólnotą wojskową i równocześnie wspólnotą chrześcijańską, katolicką, skupioną wokół biskupa, skupioną wokół Piotra.