Braulion pochodził z Saragossy, ze znakomitej rodziny rzymsko-germańskiej. Jego ojciec, Grzegorz, był biskupem w Osma, a starszy brat, Jan, przełożonym słynnego klasztoru "18 Męczenników", potem został biskupem Saragossy. Braulion, pociągnięty przykładem starszego brata, wstąpił do klasztoru, którego jego brat był wówczas przełożonym. Tu odbywał studia i zaprawiał się do życia bogobojnego. Następnie Braulion udał się do Sewilli, gdzie kończył swoje studia w szkole katedralnej, założonej i prowadzonej wówczas przez św. Izydora. Do tej szkoły uczęszczał kwiat duchowieństwa Hiszpanii.
Izydor zwrócił uwagę na niezwykle utalentowanego i pobożnego ucznia. Brauliona obrał za swojego sekretarza i współredaktora pierwszej encyklopedii katolickiej i ogólnej pod nazwą Etymologie. Ok. roku 625 Braulion musiał jednak powrócić do Saragossy na wezwanie swojego starszego brata, który wówczas był biskupem tego miasta. Jako archidiakonowi powierzył administrację dóbr diecezji. Po śmierci brata (1631) Braulion został wybrany jego następcą. Okazał się doskonałym zarządcą powierzonej sobie diecezji, a jeszcze gorliwszym pasterzem powierzonej sobie owczarni. Obok św. Leandra i św. Izydora należy do najjaśniejszych świateł ówczesnej Hiszpanii. Pomnożył liczbę duchownych diecezjalnych i zakonnych. Zwoływał do Toledo synody (633, 636, 638). Jego rady zasięgali tak dostojnicy świeccy, jak i duchowni.
Braulion zmarł jako ociemniały starzec, wyniszczony kompletnie trudami pasterzowania i pokutami, jakie sobie zadawał. Zostawił po sobie 24 listy, które są świadectwem jego wysokiej wiedzy teologicznej i wzorem literackiego języka. Jest patronem Aragonii.