Amadeusz urodził się w 1435 r. w Thonon-les-Bains w Sabaudii (południowo-wschodnia Francja). Był synem Ludwika I, księcia Sabaudii, i Anny z Lusignan - córki króla Cypru Jana II. Pragnął zostać duchownym, ale poddając się woli ojca poślubił Joannę, córkę Karola VII, króla Francji. Został ojcem dziesięciorga dzieci. Jedna z jego córek, Ludwika, została błogosławioną. Jako książę rządził sprawiedliwie, troszcząc się o poddanych. Jednak epilepsja, na którą cierpiał od dzieciństwa, uniemożliwiła mu pełnienie obowiązków. W roku 1471 musiał przekazać władzę w ręce małżonki, a sam usunął się na bok. Amadeusz zdawał się cieszyć z tego, że teraz będzie miał więcej czasu na działalność charytatywną. Tak się w nią zaangażował, że jego rodzinny region zaczęto nazywać nawet "rajem ubogich".
Alpejski książę żył bardzo skromnie, a wielką wagę przywiązywał do życia duchowego. Regularnie modlił się i prowadził życie sakramentalne. Zmarł 30 marca 1472 roku, mając 37 lat. Na łożu śmierci powiedział do swoich dzieci i służby: "Bądźcie sprawiedliwi, kochajcie potrzebujących i biednych, a Pan da pokój waszemu krajowi". Pochowano go w katedrze w Vercelli (Piemont we Włoszech), gdzie do dziś znajdują się jego relikwie. Został beatyfikowany przez Innocentego XI w 1677 r. Jest patronem panujących oraz rodzin