Anna García urodziła się w roku 1549 w Almendral (Hiszpania). W 1572 r. złożyła w Avili śluby zakonne jako karmelitanka konwerska, otrzymując imię Anny od św. Bartłomieja. Wkrótce potem stała się nieodłączną towarzyszką i sekretarką św. Teresy z Avila. Gdy w 1582 r. Teresa na jej rękach umarła, o przyjęcie do siebie Anny ubiegały się liczne klasztory karmelitańskie w Hiszpanii. W 1604 r. wysłano ją do Francji, gdzie razem z Anną od Jezusa miała zakładać zreformowane klasztory. Przebywała w Paryżu, Pontoise i Tours. Potem udała się do Mons, a stamtąd do Antwerpii, gdzie założyła nowy dom. Tam też, złożywszy zeznania w procesie beatyfikacyjnym Teresy, zmarła 7 czerwca 1628 r. Pozostawiła po sobie autobiografię i nieco pism, choć wstępując do karmelu była analfabetką.
Starania o beatyfikację Anny rozpoczęły się niedługo po jej śmierci, ale wskutek zmian w prawie regulującym proces beatyfikacji i kanonizacji, uznanie heroiczności jej cnót nastąpiło dopiero w 1735 r. Benedykt XV w dniu 6 maja 1917 r. zaliczył ją w poczet błogosławionych.