Alina (znana też jako Alena z Brukseli, Adelma z Forest, Alina z Dielbeek) pochodziła z rodziny pogańskiej. Mieszkała z rodzicami w Dielbeek, niedaleko Brukseli (były to wówczas tereny misyjne). Przyjęła chrzest bez wiedzy rodziców, którzy byli temu przeciwni. Aby jej uniemożliwić kontakt z chrześcijanami, została siłą sprowadzona do domu i zamknięta. Zraniona przez pilnującego ją strażnika, zmarła 17 czerwca 640 r. i została pochowana w Forest koło Brukseli.
Chrześcijanie oddawali jej hołd jako męczennicy i od początku nazywali błogosławioną. Wkrótce jej grób stał się miejscem pielgrzymkowym. W 1105 r. benedyktyni zbudowali tam swoje opactwo. 19 maja 1193 r. relikwie św. Aliny zostały uroczyście przeniesione przez opata tego klasztoru, co było wówczas odpowiednikiem dzisiejszej beatyfikacji i kanonizacji. Ponownie relikwie zostały przeniesione w 1524 r. do dedykowanej św. Alinie kaplicy w nowo wybudowanym kościele przylegającym do opactwa. Św. Alina jest patronką w chorobach oczu i przy bólach zębów.

W ikonografii przedstawiana jest w stroju księżniczki, z oderwanym jednym ramieniem. Niekiedy jako uzdrawiająca niewidomego mężczyznę albo ze wspierającym ją aniołem. W rodzinnej Brabancji wspominana jest 16 czerwca, w innych krajach 17, 18, 19 lub 24 czerwca.