Małżeństwo szkołą pracy nad sobą

Życie łaską sakramentu małżeństwa wymaga głębokiej wiary i wytrwałości. Codzienność stawia wyzwania małżonkom i tylko mocne zakorzenienie w Chrystusie daje nam szansę na prawdziwe szczęście.

Polski kandydat na ołtarze ks. Aleksander Zienkiewicz podkreślał, że „na tym świecie nie ma pełnego szczęścia, jest tylko szczęście cząstkowe (...). Również to szczęście małżeńskie, to nie jest raj na ziemi, jakby się niektórym wydawało” (z książki Kazania i homilie, Kraków 2006). Dzięki otrzymanej łasce sakramentu małżonkowie mogą doświadczyć przedsmaku tej pełni szczęścia zjednoczenia z Bogiem w przyszłości, jak to ujął św. Paweł: „Teraz poznaję po części, wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany” (1Kor 13,12)..

W tym ustawicznym poznawaniu Boga i siebie nawzajem mąż i żona muszą dbać przede wszystkim o stan łaski uświęcającej i w razie każdego upadku natychmiast iść do spowiedzi. Pozostając w stanie grzechu śmiertelnego, człowiek blokuje działanie Boga w swoim życiu, a przecież Pismo św. uczy: „Niechże więc grzech nie króluje w waszym śmiertelnym ciele, poddając was swoim pożądliwościom (...). Albowiem grzech nie powinien nad wami panować, skoro jesteście poddani (...) łasce” (Rz 6,12-14)..

Aby zachować stan łaski uświęcającej, małżonkowie powinni zdecydowanie odrzucić wszystko, co może skalać świętą jedność małżeńską: pornografię, antykoncepcję, nawet najmniejszą myśl o zdradzie lub rozwodzie. Święty Jakub zaleca: „Odrzućcie przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was Słowo [Boże], które ma moc zbawić dusze wasze. Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie” (Jk 1,21-22)..

Pan Bóg stawia przed małżonkami konkretne zadania: wspólna droga do świętości oraz wychowanie dzieci, „stosując karcenie i napominanie Pańskie” (Ef 6,4). Dzieci bowiem nigdy nie są własnością rodziców – zawsze należą do Boga, i rodzice mają je przygotować do spotkania z Nim. Jeśli więc Bóg pragnie obdarzyć nas dzieckiem, powinniśmy zgodnie ze złożoną przysięgą „przyjąć z miłością i po katolicku wychować” każde dziecko..

Postawa antykoncepcyjna, zakładająca współżycie seksualne dla przyjemności i wykluczająca aspekt płodności, jest grzechem ciężkim. Również grzechem zaniedbania jest pozostawianie dzieci pod wpływem internetu, telewizji, telefonu komórkowego i innych urządzeń z wielorakimi możliwościami oglądania i czytania szkodliwych, demoralizujących, a czasami otwarcie satanistycznych treści. Rodzice odpowiadają przed Bogiem za to, jak kształtują charakter i przekonania swoich dzieci, dlatego ich obowiązkiem jest kontrolowanie tego, czym żyje dziecko, i niedopuszczanie do jego duchowego zatrucia – tak samo jak normalnie rodzice dbają o żywienie swoich dzieci, podając im rzeczy smaczne i zdrowe, a nie zgniłe i zepsute..

Życie w małej wspólnocie, jaką jest rodzina, stwarza mnóstwo okazji do ćwiczenia cierpliwości, przebaczania i proszenia o przebaczenie, do okazywania sobie nawzajem miłości. Właśnie dlatego przede wszystkim w małżeństwie, w rodzinie musimy uczyć się panować nad sobą, kierować własnymi uczuciami i językiem, a przede wszystkim podporządkowywać swoją wolę woli Boga i uwzględniać w swoim postępowaniu dobro innych osób..

Jezus zaprasza małżonków pragnących osiągnąć szczęście w jedności z Bogiem do włączenia się w codzienny program życia łaską sakramentu małżeństwa w Ruchu Czystych Serc Małżeństw. Aby to uczynić, porozmawiajcie ze sobą i zrezygnujcie wspólnie z antykoncepcji i innych „pomysłów tego świata” na niszczenie jedności małżeńskiej, a przede wszystkim z egoizmu, pychy i hedonizmu. Odrzućcie grzechy, wyznajcie je w sakramencie Pojednania, a po przyjęciu Jezusa w Komunii św. wspólnie odmówcie Modlitwę zawierzenia RCSM:.

Panie Jezu, dziękujemy Ci, że ukochałeś nas miłością bez granic, nie wahając się nawet oddać życie za nas. Dziękujemy Ci za to, że Twoja miłość chroni nas od zła, podnosi z największych upadków i leczy najboleśniejsze rany. Dziękujemy Ci za Twoją obecność w sakramencie małżeństwa i za to, że u Ciebie zawsze możemy znaleźć lekarstwo na każde zło i siłę do pokonywania wszelkich trudności i kryzysów. Oddajemy Ci swoją pamięć, rozum, wolę, dusze i ciała wraz ze swoją płciowością. Przyrzekamy codziennie spotykać się z Tobą na wspólnej modlitwie i w lekturze Pisma św., w częstym przyjmowaniu Komunii św. i adoracji Najświętszego Sakramentu. Postanawiamy regularnie przystępować do sakramentu pojednania, nie ulegać zniechęceniu i natychmiast podnosić się z każdego grzechu..

Postanawiamy nie kupować, nie czytać i nie oglądać czasopism, programów ani filmów o treściach pornograficznych. Przyrzekamy nie używać żadnych środków antykoncepcyjnych i rezygnujemy z samej postawy antykoncepcyjnej. Przyrzekamy być zawsze gotowymi na przyjęcie każdego dziecka, które Ty, Panie, pragniesz powołać do istnienia. Pragniemy być dla nich dobrymi wychowawcami, aby własną postawą i świadectwem ukazywać im drogę do Ciebie..

Panie Jezu, ucz nas systematycznej pracy nad sobą, umiejętności kontrolowania naszych pobudzeń seksualnych i emocji. Prosimy Cię o odwagę w codziennym przeciwstawianiu się złu, abyśmy unikali wszystkiego, co uzależnia i zniewala, a przede wszystkim narkotyków, alkoholu i nikotyny. Ucz nas tak postępować, aby w naszym życiu najważniejsza była miłość..

Maryjo, Matko nasza, prowadź nas drogami wiary do samego źródła miłości – do Jezusa. Za Błogosławionym Janem Pawłem II pragniemy całkowicie zawierzyć się Tobie: „Totus Tuus, Maryjo!”. W Twoim Niepokalanym Sercu składamy całych siebie, wszystko, czym jesteśmy, każdy swój krok, każdą chwilę swojego życia. Amen!

Miłujcie się! 1/2013