Wielka Rewolucja Francuska (1789-1799) miała wśród swoich celów m.in. zniesienie katolicyzmu we Francji. Uchwalona 12 lipca 1790 r. Konstytucja cywilna kleru zakładała zniesienie konkordatu z 1516 r., podporządkowanie Kościoła państwu i przejęcie majątków kościelnych i klasztornych. W okresie Rewolucji śmierć poniosło kilkanaście tysięcy katolików: duchownych, zakonników i świeckich. Jedną z ofiar tej Rewolucji jest dzisiejsza patronka.

Męczeństwo bł. Józefiny LerouxJózefina urodziła się w 1747 r. w miejscowości Cambrai we Francji. Jako młoda dziewczyna wstąpiła do klarysek i w 1770 r. złożyła śluby. W 1791 r., w czasie rewolucji francuskiej, została zmuszona przez ówczesne władze do opuszczenia klasztoru wraz z innymi siostrami. Początkowo zatrzymała się u rodziców, a potem przeniosła do klasztoru urszulanek w Walencji, gdzie przebywała jej siostra, Maria Scholastyka.
We Francji ustał terror rewolucyjny, wzmogły się jednak prześladowania Kościoła, dlatego i urszulanki musiały opuścić swój klasztor. Od tej pory siostry ukrywały się w prywatnych domach przyjaciół. Trwały jednak nadal poszukiwania i w październiku 1794 roku jedenaście urszulanek zostało uwięzionych w Valenciennes. Do samej egzekucji siostry chwaliły Boga - słowami Te Deum i litanii loretańskiej. Ścięto je gilotyną w dniach 17 i 23 października 1794 r. za nauczanie religii katolickiej. Przed egzekucją Józefina wybaczyła swoim katom przez ucałowanie ich rąk, a na szafot wzorem męczenników wczesnochrześcijańskich weszła odważnie i z pogodną twarzą.
Papież Benedykt XV zaliczył Józefinę - wraz z Klotyldą Anielą Paillot, Natalią Vanot, Laurentiną Prin, Marią Urszulą Bourla, Marią Alojzją Ducret, Augustyną Desjardins, Anną Marią Leroux, Franciszką Lacroix i Kordulą Barré - do grona błogosławionych 13 czerwca 1920 r. Nazywane są Męczennicami z Valenciennes.