Bazylika prymasowska w Gnieźnie - 1 Luty

Fundacja archidiecezji gnieźnieńskiej miała miejsce w latach 999/1000 za rządów Bolesława Chrobrego i pontyfikatu papieża Sylwestra II. Na synodzie rzymskim w roku 999 jednocześnie z kanonizacją św. Wojciecha papież dokonał kanonicznego erygowania archidiecezji i na jej pasterza wyznaczył bł. Radzima. W następnym roku (1000) na słynnym zjeździe gnieźnieńskim dekret o erygowaniu arcybiskupstwa został zrealizowany przez legata papieskiego kardynała Roberta.
W latach 1821-1946 metropolia była związana unią personalną z archidiecezją poznańską - na czele obu diecezji stał ten sam biskup. W związku z nową sytuacją w powojennej Polsce, Stolica Apostolska podjęła decyzję, że archidiecezja zostanie połączona unią personalną z archidiecezją warszawską. Taka sytuacja trwała w latach 1946-1992. 25 marca 1992 r. unia personalna została rozwiązana i ówczesny Prymas Polski, kard. Józef Glemp, pozostając arcybiskupem metropolitą warszawskim, otrzymał tytuł kustosza relikwii św. Wojciecha w Gnieźnie. Arcybiskupem gnieźnieńskim został wówczas Henryk Muszyński, który 18 grudnia 2009 otrzymał tytuł Prymasa Polski. Odtąd godność prymasowska, tak jak przez wieki, jest związana z gnieźnieńską stolicą arcybiskupią.
Obecnie pasterzem archidiecezji jest abp Józef Kowalczyk; w posłudze wspomagają go biskupi pomocniczy Wojciech Polak i Krzysztof Wętkowski. Na terenie archidiecezji mieszkają również seniorzy: abp Henryk Muszyński i bp

W Gnieźnie dwukrotnie gościł św. Jan Paweł II - w 1979 i 1997 roku. W czasie drugiego pobytu powiedział przed gnieźnieńską katedrą:
Stajemy dziś przy grobie św. Wojciecha w Gnieźnie. W ten sposób znajdujemy się w samym centrum Wojciechowego milenium. Przed miesiącem ów szlak Wojciechowy rozpocząłem w Pradze oraz w Libicach, diecezji Hradec Králové - stamtąd bowiem pochodził Wojciech. A dzisiaj jesteśmy w Gnieźnie - rzec można, w tym miejscu, gdzie dokończył on swego ziemskiego pielgrzymowania. Dziękuję Bogu w Trójcy Jedynemu, że u schyłku tego tysiąclecia dane mi jest znów modlić się przy relikwiach św. Wojciecha, które są największym skarbem naszego narodu.