Zdarza się też czasami, że spowiednik zaczyna straszyć penitenta. Powiem uczciwie, że jako penitent szczerze nie znoszę takich sytuacji.
Miłosierdzie i zwątpienie
Chodzenie do spowiedzi jest dla mnie sporym wyzwaniem. Są spowiedzi, po których mam wrażenie spotkania z Bogiem i miłosierdziem. Są też takie, po których wychodzę z olbrzymim poczuciem winy i żalem.

Po tych pierwszych rodzi się we mnie motywacja do poprawy życia. Po drugich zaczynam wątpić, czy moja wiara i praca wewnętrzna mają sens. Są nawet takie, po których przez sekundę pomyślę sobie: „Nigdy więcej!”.

Nabożeństwo pierwszych piątków od lat cieszy się wśród wiernych wielką popularnością. Z tą praktyką wiąże się słynne dwanaście obietnic, jakie Pan Jezus zostawił w objawieniach siostrze Małgorzacie Marii Alacoque.
Co zostało obiecane tym, którzy wytrwają przez 9 pierwszych piątków? W jaki sposób to nabożeństwo może przemienić nasze życie duchowe? Na czym polega spowiedź wynagradzająca? Tajniki pierwszych piątków odsłaniają ks. Mateusz Dudkiewicz i Marek Zaremba w najnowszej książce “Dwa Serca”.

Miriam Arbter‑Korczyńska: Jakie obietnice są związane z nabożeństwem pierwszych piątków?

Sakrament pokuty dotyczy wszystkich grzechów. Ale czy naprawdę wszystkie je trzeba wyznać?
Wczasie katechezy ksiądz zadaje pytanie: „Od czego trzeba zacząć dobrą spowiedź?”. „Trzeba zacząć od wymienienia swoich grzechów” – odpowie dziecko, bardzo pewne siebie… Zgadza się, co jednak należy zrobić wówczas z naszymi grzechami? Czy naprawdę trzeba wszystkie je wyznać podczas spowiedzi? Chciałbym zaproponować trzy refleksje na ten temat.

Wyznawanie grzechów ciężkich

Celem naszego życia jest komunia miłości z Bogiem. Jest ona nam dana poprzez łaskę chrztu świętego i stale podtrzymywana w nas przez Boga, co nazywamy „łaską aktualną”. Ta bliskość, będąca źródłem radości i pokoju, może jednak zostać zerwana przez grzech. Ten, kto chce wówczas pojednać się z Bogiem i z Kościołem musi wykazać się prawdziwą skruchą i „wyznać przed kapłanem wszystkie grzechy ciężkie, których jeszcze nie wyznawał, a które przypomniał sobie po starannym zbadaniu swego sumienia” (Katechizm Kościoła Katolickiego § 1 493).

Aniołowie kojarzą nam się jednoznacznie, jako przyjazne istoty – nasi niewidzialni opiekunowie. Zastanawialiście się jednak nad tym, ilu tak naprawdę jest aniołów? I czy są między nimi jakieś różnice?
Słowo „anioł” pochodzi z języka greckiego i oznacza ambasadora lub posłańca; nie określa ono jednak natury istot, do których się odnosi. Wskazuje jedynie na ich funkcję, powierzoną im posługę. Dlatego też Pismo Święte stosuje to pojęcie, mówiąc zarówno o ludziach, jak i o duchach niebieskich. W dzisiejszym użyciu odnosi się ono jednak wyłącznie do bytów duchowych, nieposiadających ciała, stojących wyżej w hierarchii od człowieka, a niżej od Boga.

Znacie dowcipną historię o tym, jak św. Piotr próbuje dowiedzieć się, w jaki sposób niektóre dusze dostały się do Nieba bez jego pozwolenia? Mały spoiler: Matka Boża ma w tej opowieści swoją rolę.
Historię, którą publikujemy poniżej, znaleźć można na portalach społecznościowych. Nie jest to z pewnością traktat teologiczny, lecz mimo niedoskonałości świetnie pokazuje, jak Matka Boża stara się wspomóc nas w drodze do Jezusa – także wtedy, gdy z tej drogi zbaczamy.
Podobno św. Piotr zdumiał się kiedyś, zobaczywszy w Niebie dusze, których na pewno sam nie wpuścił przez bramę. Zaciekawiony, skąd się tam wzięły, zaczął szukać miejsca, przez które mogły się przedostać bez jego wiedzy.

Pokój zamieszka, kiedy Pan przybędzie.

W adwentowej refleksji, w skupieniu przy konfesjonale, w ciszy wyczekiwania na wigilijną gwiazdę,

do gorącego i otwartego serca niech przyjdzie Pan

i umocni nas swoim pokojem,

byśmy go mogli rozdawać wszędzie tam, gdzie niepokój.

Błogosławionych świąt Bożego Narodzenia.

Czym różni się spowiedź od uzyskania odpustu? Dlaczego Kościół nie rezygnuje z tej „średniowiecznej” praktyki? Czy można uzyskać odpust za innego człowieka? Wyjaśniamy.
Wydawałoby się, że w XXI wieku mało kogo interesuje zyskiwanie odpustów. A jednak papież Franciszek raz po raz ogłasza nowe okazje, aby je otrzymywać. Dlaczego? Po co warto je zyskiwać?

A odpust zyskałeś?
„Byłem wczoraj na odpuście. Ale była impreza! A jakie fajne kramy wokół kościoła! I orkiestra grała! Super” – pochwalił się w poniedziałek rano znajomemu jego kolega z pracy. „A odpust zyskałeś?” – zapytał znajomy. „Co?” – zdziwił się kolega.

Pojęcia nie miał, czego dotyczyło pytanie. Nie skojarzył, że potoczna nazwa parafialnej uroczystości ku czci patrona właśnie od możliwości uzyskania odpustu pochodzi.