Eduardo Verastegui, młody latynoski piosenkarz, model, playboy i aktor, był na najlepszej drodze do sukcesu. Znany z romantycznych telenoweli w całej swojej ojczyźnie, Meksyku, dotarł do Hollywood, miasta marzeń, gdzie jego kariera nabierała rumieńców. Uroda pomagała mu w promowaniu wizerunku – jego zdjęcia trafiały na pierwsze strony magazynów na całym świecie, rozbudzając pożądanie tysięcy młodych kobiet. Role w serialach i filmach hollywoodzkich (Eduardo odgrywał najczęściej przystojnych amantów lub degeneratów – bandytów, kryminalistów, złodziei, podrywaczy) przysparzały mu rzesze kolejnych wielbicieli na całym świecie. Miał wszystko – kasę, sławę, kobiety, własny 20-osobowy zespół ludzi w Hollywood pracujący na jego sukces. Dniami ciężko pracował, a wieczorami prowadził hulaszcze życie gwiazdy (imprezy, alkohol, seks). Osiągnął wszystko, o czym mógł tylko zamarzyć, lecz, o dziwo, nie czuł się szczęśliwy. Zamiast poczucia spełnienia ogarniała go pustka, zamiast radości – niepokój.
Rodzice Eduarda, pobożni meksykańscy katolicy, widzieli, że ich synowi groziło niebezpieczeństwo ciała i duszy. Matka obawiała się najgorszego – jej ukochany syn prowadzący tak rozwiązłe życie może trafić do więzienia, ulec ciężkiemu wypadkowi, zginąć tragicznie, a co najgorsze, utracić życie wieczne i na wieki się potępić. Kierowała do niego swoje ostrzeżenia, prosiła, aby żył po chrześcijańsku, lecz ten za nic miał jej prośby. Kobieta nie ustępowała. Skoro nieskuteczne były jej słowa, efekt mogły przynieść już jedynie jej żarliwe modlitwy do Matki Bożej z Guadalupe. Modliła się za swego syna dniami i nocami.
NOWOŚCI
- Wieczny odpoczynek
- Wypominki
- Litania do Przenajświętszej Twarzy Pana Jezusa
- Modlitwa rodziców chrzestnych w intencji chrześniaka lub chrześniaczki
- Modlitwa za wstawiennictwem Maryi od Spraw Niemożliwych
- Modlitwa za wstawiennictwem św. Wojciecha
- Litania do św. Benedykta za Europę
- Różaniec dla osób uzależnionych i ich rodzin z Ks. Markiem Dziewieckim
- Droga Krzyżowa -Luiza Piccarreta „24 godziny Męki Naszego Pana Jezusa Chrystusa”
- Droga Krzyżowa ze św. Maksymilianem Kolbe
- Rozważania różańcowe z św. Maksymilianem Maria Kolbe
- Rozważania różańcowe w świetle życia św. Maksymilianem Kolbe
- Różaniec o pokój
- Krótkie rozważania w oparciu o Biblię
- Różaniec z Rodziną Ulmów
- Różaniec ze św. Janem Pawłem II
- Maryja uczy i prowadzi nas - rozważania różańcowe z bł. kard. Wyszyńskim
- Różaniec rozważania ks. Dolindo Ruotolo
- Różaniec z rozważaniami Alicji Lenczewskiej
- Bardzo krótkie rozważania różańcowe
Pomóżmy dzieciom spełnić marzenia
2306 odsłon
Od 10 lat jestem kapłanem zakonnym Braci Mniejszych Kapucynów Prowincji Krakowskiej. W latach 1996-2001 pracowałem na misjach na Ukrainie. Z dziełem Duchowej Adopcji dzieci nienarodzonych po raz pierwszy zetknąłem się w Kijowie, gdzie przyjechali z Warszawy krzewiciele tej formy niesienia pomocy najbardziej bezbronnym i niewinnym istotom ludzkim, a także ich rodzicom. Entuzjastycznie włączyłem się w tę samarytańską miłość bliźniego i do dziś zaadoptowałem już piątkę dzieci. W lutym tego roku wysłuchałem wyjątkowo pięknego świadectwa działania łaski Bożej, które przedstawiam za zgodą autorki.Pragnę dać świadectwo tego, co przeżyłam w związku z Duchową Adopcją dziecka nienarodzonego. Otóż podczas rekolekcji wielkopostnych, które odbywały się w mojej parafii w 1997 roku mój mąż złożył przyrzeczenie Duchowej Adopcji dziecka poczętego, któremu zagrażała zagłada. Obiecał, że będzie codziennie odmawiał jedną tajemnicę różańca św. przez okres dziewięciu miesięcy. Długo jednak nie wytrwał w tym zobowiązaniu. Modlił się może dwa lub trzy tygodnie, a potem przestał, wymawiając się brakiem czasu i zmęczeniem. Byłam tym bardzo zmartwiona i prosiłam, żeby wrócił do tej modlitwy. Obiecałam, że będę razem z nim modlić się na różańcu. Pragnę nadmienić, że ja osobiście bałam się w czasie rekolekcji włączyć w tę Duchową Adopcję.
34564 odsłon
Byłam letnim katolikiem, który ubezpieczał się na życie wieczne tym, że chodził w niedzielę na Mszę św., raz lub dwa razy w roku do spowiedzi św. Modlitwy codziennej nie praktykowałam przez 20 lat. Pan Jezus poruszył moje serce, serce dorosłej osoby, podczas adoracji Najświętszego Sakramentu w małej kapliczce w Medugorje – w „Oazie pokoju”. Mieliśmy wejść do tej kaplicy na 15 minut, zwiedzić ją i wrócić do autokaru, aby realizować dalszy plan pielgrzymki. Za szybą w głównej nawie kapliczki był wystawiony Pan Jezus w Najświętszym Sakramencie. Niespodziewanie odczułam tak wielką miłość do Chrystusa, że musiałam pośpiesznie uklęknąć przed Nim i wielbić Boga w swoim sercu słowami pieśni religijnych, które jak lawina napływały jedna po drugiej – wszystkie dotyczyły uwielbienia i czci do Pana Jezusa. Popłynęły strugi łez, nadal wielbiłam, choć już teraz w ciszy swoje go serca, mojego Boga i Zbawiciela – czas jakby się zatrzymał. Wyszłam z kaplicy i uzmysłowiłam sobie, że to Matka Boża – Królowa Pokoju przyprowadziła mnie do swojego Syna, abym zawarła z Nim przyjaźń, aż do końca mojego życia – przyjaźń opartą na prawdziwej miłości Boga do człowieka.
5086 odsłon
W wieku 15 lat nie słuchałem już ani ojca, ani matki. Robiłem, co chciałem. Moi rodzice życzyli sobie, abym studiował. Ja też tego pragnąłem, ale jednocześnie chciałem mieć pieniądze, być niezależnym i mieć wolność. Pamiętam, że zawsze chciałem się wyróżniać czymś od innych, być sprytniejszym od innych. Szukałem towarzystwa starszych od siebie. Nie czułem się z nimi dobrze, ale to mi imponowało i chciałem się czuć starszym, niż byłem naprawdę. Potem do zapalenia pierwszej trawki nie było już daleko, a stamtąd droga do twardych narkotyków jest łatwa. Kiedy zacząłem brać heroinę, ciągle jeszcze nie uważałem siebie za narkomana. Do momentu szprycowania się uważałem, że to inni są narkomanami, ale nie ja. Myślałem, że jestem mądrzejszy od innych, że łatwiej sobie daję radę, że jestem bardziej inteligentny i że mogę przestać, kiedy tylko zechcę. Ale to było samo oszukiwanie siebie. Ba, brałem nie tylko hero inę, ale paliłem również jointy.
I wtedy jeszcze nie mogłem pojąć, jak to ludzie sami siebie potrafią niszczyć. W tamtych chwilach znajdowałem dziwną pociechę, zawsze widziałem innych w gorszej sytuacji i pocieszałem się, że tak naprawdę nie jestem taki sam jak oni, nigdy nie byłem w więzieniu, nie musiałem kraść, nie musiałem sprzedawać narkotyków. Jednak od czasu, kiedy zacząłem się szprycować, przestraszyłem się. Szybko szedłem na dno i wkrótce musiałem zacząć sprzedawać narkotyki i kraść.
4356 odsłon
Mam na imię Alfreda. Jestem matką czworga dzieci. Artur jest moim drugim dzieckiem. W wieku ok. szesnastu lat uzależnił się od narkotyków. Myślę, że upadek naszych dzieci jest naszym upadkiem. Najpierw rodzice odwracają się od Boga, pozostawiając Go, a potem dzieci potykają się o błędy swoich rodziców. Dzisiaj, gdy z perspektywy lat patrzę na mój upadek, widzę to bardzo wyraźnie.
Myślę, że gdyby człowiek wiedział, że upadnie, nie zrobiłby tego. Bardzo bolała mnie zmiana Artura. Na początku nie chciałam wierzyć, że jest ona spowodowana przez narkotyki. Powtarzałam synowi tylko: Artur, jaki ty stajesz się prymitywny... Jak ty się zmieniasz... Przedtem był wrażliwy, pełen miłości i radości. Zło bardzo go zmieniło. Modliłam się za niego...
3352 odsłon
Nathanson, urodzony w 1926 r. profesor Cornell University, był ateistą i jednym z największych na świecie zwolenników aborcji. Dążył uparcie do tego, by w USA uczynić aborcję legalną, tanią i dostępną. W 1968 r. był jednym z założycieli National Abortion Rights Action League (Narodowej Ligi Walki o Prawo do Aborcji). Prowadził największą klinikę aborcyjną w Stanach Zjednoczonych. Przyznaje się do dokonania 75 000 aborcji. Mówi teraz z wielkim bólem: „W tej liczbie jest także zabicie mojego nie narodzonego dziecka, które uśmierciłem własnymi rękami”. W życiu Nathansona dokonał się jednak cud przemiany umysłu i serca. Z czołowego światowego aborcjonisty stał się przodującym obrońcą życia dzieci nie narodzonych. Po wielu latach przygotowań, w 1996 r. przyjął chrzest w Kościele katolickim.
Dom rodzinny i szkoła
Jego ojciec, profesor medycyny, syn żydowskich emigrantów, jeszcze w latach studenckich odwrócił się od tradycji ortodoksyjnego judaizmu. Nie wierzył w Boga, a jedynie w jakąś „wyższą siłę”. To właśnie ojciec wyrył trwałe piętno na życiu i osobowości Bernarda, wpajając swojemu synowi nihilistyczne postawy i wierzenia. Bernard wzrastał w domu, w którym tylko zachowywano zwyczaje i obrzędy wiary żydowskiej, ale jej nie praktykowano. Na dodatek ojciec Bernarda nienawidził swojej żony.
5214 odsłon
Kiedy w gimnazjum zaczęłam się uczyć języka angielskiego, cieszyłam się, że wreszcie będę mogła poznać język, który daje możliwości komunikowania się z całym światem. Już po kilku miesiącach nauki angielskiego, a było to już 30 lat temu, zaczęłam korespondować z Teresą, dziewczyną z Polski. Ówczesna sytuacja polityczna w Polsce była niespokojna. I choć moim największym marzeniem był wyjazd do Europy oraz spotkanie się z Teresą, z ważnych powodów nie mogłam tak szybko zrealizować swoich planów. Pozostawały nam spotkania na stronach coraz dłuższych listów. Nie zapomnę nigdy upadku muru berlińskiego w 1989 r. Zobaczyłam to w TV, drżąc z wrażenia na całym ciele. W Polsce zaczął wiać wiatr wolności i latem 1992 r., mój przyjazd do Polski mógł wreszcie dojść do skutku.
To, co tam spotkałam i przeżyłam, całkowicie przerosło wszystkie moje wcześniejsze oczekiwania i wyobrażenia. Na lotnisku, podczas serdecznego przywitania z Teresą, ze wzruszenia obie się płakałyśmy. Jeszcze w Japonii, na długo przed przyjazdem do Polski, chciałam się jak najwięcej dowiedzieć o ojczyźnie mojej przyjaciółki, chodziłam więc często do bibliotek i chyba przeczytałam wszystkie japońskie książki dotyczące Polski. Dowiedziałam się wiele o historii i kulturze tego kraju. Dla mnie, osoby nie znającej chrześcijaństwa, bardzo intrygujący był temat wiary Polaków. W wielu opracowaniach spotykałam się z informacjami, że jest to ostatni europejski kraj, w którym świątynie nie świecą pustkami.
3108 odsłon
Najczęściej oglądane
Modlitwy , które odmienią twoje życie ...
Popularne modlitwy
- Modlitwa Św. Gertrudy - uwalnia 1000 dusz z czyśćca
- Modlitwa o cud uzdrowienia z raka
- Modlitwa o zdrowie do Maryi
- Modlitwa o wyproszenie łask za wstawiennictwem św. Jana Pawła II
- Modlitwa za zmarłego w dniu śmierci lub pogrzebu
- Modlitwa poranna do Anioła Stróża
- Litania do sł. B. Kardynała Stefana Wyszyńskiego
- Modlitwa o uwolnienie od przekleństw
Modlitwy wielkopostne
Szukaj nas
Dziś Imieniny obchodzą
Dziś jest Sobota, 26 Lipca 2025
Imieniny obchodząBartolomea, Grażyna, Mirosława
Do końca roku: 159 dni
Polityki i dane osobowe
Wspomóż nas
Prosimy o wsparcie