POCZET PAPIEŻY XX - XXI WIEK

257. Św.Pius X (Giuseppe Melchiorre Sarto) r. 1903-1914

Giuseppe Sarto urodził się 2 czerwca 1835r. w Riese w Górnej Wenecji w rodzinie wielodzietnej jako syn wiejskiego listonosza i szwaczki. W dniu 18 września 1858r. przyjął święcenia kapłańskie. Był wiejskim wikariuszem, następnie proboszczem w Salzano, kanonikiem w Treviso i ojcem duchownym w seminarium oraz kanclerzem diecezji. Był biskupem Mantui. Leon XIII w czerwcu 1893r. nadał mu godność kardynała - prezbitera, powołał go na stolicę patriarszą w Wenecji. W 1897r. kardynał Giuseppe Sarto zorganizował w Wenecji Kongres Eucharystyczny, opowiadał się za współpracą katolików z umiarkowanymi liberałami przeciwko socjalizmowi. Popierał organizacje dobroczynne które z jego pomocą rozszerzały się z Wenecji na całe Włochy. Po śmierci Leona XIII w Kaplicy Sykstyńskiej zebrało się konklawe. Złożone veto - było ostatnim protestem w dziejach Kościoła zwane ekskluzywą. Postawione zostało 2 sierpnia 1903r. przez kardynała Jana Puzynę w imieniu cesarza Austrii Franciszka Józefa I (1848 - 1916) jednemu z kardynałów który został wyeliminowany. Giuseppe Melchiorre Sarto został wybrany na papieża i przyjął imię Pius X. Udzielił błogosławieństwa urbi et orbi w bazylice św. Piotra i przyjął hasło swojego pontyfikatu "Odnowić wszystko w Chrystusie". Tak jak Pius IX uznał się za więźnia Watykanu. Pius X był pierwszym papieżem, któremu udało się uczynić z Rzymu centrum Kościoła katolickiego. Za pontyfikatu Piusa X powstało w 1903r. Zgromadzenie Synów Najświętszej Maryi, w 1904r. Zgromadzenie Sióstr Małych Misjonarek Miłosierdzia, w 1905r. założone zostało Zgromadzenie Misjonarek św. Rodziny. Papież zatwierdził w 1908r. Zgromadzenie Misjonarzy Afryki - ojcowie biali, w 1913r. Pius X zatwierdził Zgromadzenie Sióstr od Aniołów, Służebnice Wschodniego Obrządku w 1892r. Papież potępił modernizm, agnostycyzm i immanentyzm. 1 września 1910r. Pius X nakazał księżom składanie przysięgi autymodernistycznej. Papież dopuszczał dzieci w "mniej więcej siódmym roku życia" do przyjęcia I Komunii św. i ułatwienia eucharystii chorym. Papież polecał opracowanie nowego wydania śpiewnika gregoriańskiego i zreformował brewiarz. Zachęcał do badania Pisma św. zakładając w Rzymie Papieski Instytut Biblijny. Pius X był prekursorem Akcji Katolickiej. W Królestwie Polskim 5 listopada 190r. papież Pius X potępił sektę mariawitów. W dniu śmierci papieża rozpoczęło działalność Towarzystwo św. Pawła - pauliści. Pius X zmarł w Rzymie i został pochowany w bazylice św. Piotra. Beatyfikowany w 1951, kanonizowany w 1954 roku przez Piusa XII. Patron esperantystów. W ikonografii św. Pius X przedstawiany jest w stroju papieskim. Kościół czci Piusa X jako świętego w liturgii 21 sierpnia.

 

258. Benedykt XV (Giacomo della Chiesa) r. 1914-1922

Giacomo della Chiesa urodził się 21 listopada 1854r. w Pegli koło Genui, pochodził z rodziny patrycjuszowskiej. 21 grudnia 1878r. przyjął święcenia kapłańskie. Pius X w 1907r. mianował go arcybiskupem Bolonii, a w 1914r. obdarzył godnością kardynalską. Po śmierci Piusa X konklawe zebrało się w czasie trwającej już pierwszej wojny światowej, wybrany na papieża, przyjął imię Benedykt XV. Koronacja papieża Benedykta XV odbyła się w Kaplicy Sykstyńskiej. Pontyfikat Benedykta XV był obligowany pierwszą wojną światową i jej skutkami. W Watykanie Benedykt XV otworzył biuro ułatwiające kontakt jeńców wojennych z ich rodzinami. Organizował pomoc sanitarną i żywnościową dla jeńców i ludności krajów walczących ze sobą. Nakazał odprawić w intencji pokoju w kościołach specjalne nabożeństwa do Serca Pana Jezusa. Benedykta XV ogłosił przygotowany przez Piusa X Kodeks Prawa Kanonicznego i zniósł Kongregację Indeksu. Papież Benedykt XV wprowadził prefację za zmarłych i przywilej odprawiania trzech Mszy św. w Dzień Zaduszny. Papież nakazał odtworzyć grotę w Lourdes w ogrodach watykańskich. W Mediolanie 1921r. założył katolicki uniwersytet Najświętszego Serca Pana Jezusa. Papież przesłał na ręce kardynała Adama Sapiehy (1867 – 1951) i Henryka Sienkiewicza (1846 – 1916) wyrazy współczucia z powodu szalejącej na terenie Polski wojny. W 1915r. z inicjatywy papieża przeprowadzono kwestę na rzecz narodu polskiego we wszystkich kościołach świata. Papież opowiedział się za całkowitą niepodległością Polski jako warunek pokoju. Za pontyfikatu Benedykta XV utworzono w lipcu 1918r. Uniwersytet Lubelski późniejszy Katolicki Uniwersytet Lubelski (KUL). Wydział Teologiczny przy Uniwersytecie Warszawskim późniejsza wyodrębniona Akademia Teologii Katolickiej (ATK). Za pontyfikatu papieża Benedykta XV na terenie diecezji lubelskiej rozpoczęło działalność Zgromadzenie Braci Misjonarzy Kresowych III Zakonu św. Franciszka. W 1021r. do Polski przybyli misjonarze Zgromadzenia Świętej Rodziny. W 1917r. powstało Zgromadzenie Sióstr Benedyktynek Misjonarek. Franciszkanki z Lasek zostały założone w 1918r. w Warszawie dla niesienia pomocy niewidomym. W 1921r. powstało Zgromadzenie Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus. W 1920r. Zgromadzenie Loretanek. Zgromadzenie Sióstr Pasjonistek powstało w 1918r. Urszulanki Szare zostały założone w 1920r. W 1922r. Zgromadzenie Sióstr „Wspólnej Pracy” od Niepokalanej Maryi. Benedykt XV zmarł w Rzymie i został pochowany w bazylice św. Piotra.

 

259. Pius XI (Ambrogio Damiano Achille Ratti) 1922-1939

Achille Ratti urodził się 31 maja 1857r. w Desio koło Mediolanu w rodzinie fabrykanta przędzalni jedwabiu. Święcenia kapłańskie przyjął 27 grudnia 1879r. Benedykt XV w kwietniu 1918r. mianował Achille Ratti wizytatorem apostolskim w Polsce. Po powstaniu II Rzeczpospolitej Polskiej pełnił funkcję nuncjusza apostolskiego w Polsce. Został wyniesiony przez Benedykta XV do godności tytularnego arcybiskupa Lepanto i konsekrowany w Warszawie 28 października 1919r. przez kardynała metropolitę warszawskiego Aleksandra Kakowskiego (1919 – 1938). W 1921r. Benedykt XV mianował go arcybiskupem Mediolanu i kardynałem – prezbiterem kościoła S.Martini ai Monti. Po śmierci Benedykta XV zebrało się konklawe, wybrany na papieża przyjął imię Pius XI. Koronowany udzielił błogosławieństwa urbi et orbi z loggi bazyliki św. Piotra po raz pierwszy od 1870r. Papież Pius XI w 1922r. nakazał rozpoczynać konklawe po upływie 15 – 18 dni od śmierci papieża. Pius XI ustanowił 11 grudnia 1925r. święto Chrystusa Króla. Rozwinął ideę pierwszych piątków miesiąca jako zadośćuczynienia Sercu Jezusa za grzechy ludzkości. W encyklice Divini Redemptoris z 19 marca 1937r. potępił antyreligijny charakter komunizmu. W encyklice Mit brennender Sorge z 14 marca 1937r. napiętnował ideologię hitleryzmu. Dzięki podpisaniu układu laterańskiego 11 lutego 1929r. utworzono Państwo Watykańskie. Pius XI uznał Rzym za stolicę państwa włoskiego. W Watykanie Pius XI nakazał założyć sanitariaty i centralne ogrzewanie. Był pierwszym papieżem, który korzystał z radia do posługi duszpasterskiej. Do Castel Gandolfo przeniesiono obserwatorium astronomiczne wyposażone w najnowocześniejszy sprzęt. Dzisiejszy Watykan swój wystrój zawdzięcza Piusowi XI. Za pontyfikatu Piusa XI założono Zgromadzenie Braci Opieki św. Józefa w 1928r. w 1922r. powołało Zgromadzenie Pocieszycieli. W 1926r. powstał Instytut Szensztacki Siustr Maryi, Zgromadzenie Samarytanów. Rozpoczął również działalność w Afryce północnej Instytut Braci Karola de Foucald. Kardynał August Hlond (1881 – 1948) powołał w 1932r. Towarzystwo Chrystusowe oraz w 1930r. zatwierdził Zgromadzenie Sióstr Rodziny Betańskiej. Założono Zakon Benedyktynek, Samarytanek w 1926r. Siostry Bożego Serca powstały w 1928r. Dominikanki Misjonarki powstały w 1932r. w Warszawie. W 1857r. Zgromadzenie Sióstr Rodziny Maryi. W 1923r. powstało Zgromadzenie Sióstr Duszy Chrystusowej. W 1926r. nastąpiło kanoniczne zatwierdzenie. Zgromadzenia Sióstr Narodzenia Najświętszej Maryi Panny – Natywitanek. W 1924r. powstało Zgromadzenie Uczennic Boskiego Mistrza, w 1924r. Zgromadzenie Eucharystek. Terezjanki w 1936r. 10 lutego 1925 papież Pius XI zawarł konkordat z Polską. W 1926r. prymasem Polski został August Hlond (1926 – 1948). W 1938r. papież Pius XI dokonał kanonizacji błogosławionego Andrzeja Boboli (1591 – 1637). Pius XI zmarł w Watykanie i został pochowany w bazylice św. Piotra.

 

260. Pius XII (Eugenio Pacelli) r.1939-1958

Eugenio Pacelli urodził się 2 marca 1876r. w Rzymie był synem adwokata konsystorii i pochodził ze szlachty związanej z Watykanem. W kwietniu 1899r. otrzymał świecenia kapłańskie. Benedykt XV mianował go w kwietniu 1917r. nuncjuszem w Monachium w Bawarii, następnie konsekrował na biskupa tytularnego Sardes a 16 grudnia 1929r. mianował kardynałem. Po śmierci Piusa XI konklawe trwające jeden dzień dokonało wyboru na papieża, który przyjął imię Pius XII. Uroczystość koronacji po raz pierwszy w historii kościoła transmitowano przez radio. Pius XII dwukrotnie zamierzał zrezygnować z godności następcy św. Piotra, gdyż pontyfikat jego przypadł na wydarzenia II wojny światowej. Papież Pius XII 29 czerwca 1943r. w encyklice Mystici Corporis Christi przedstawił naturę Kościoła jako Mistycznego Ciała Chrystusa i ogłosił apel o jedność chrześcijan. W encyklikach – Orientalis Ecclesiae decus i Sempiternus Rex (8 września 1951), zajmował się sprawą święceń diakonów, kapłanów i biskupów. W 1947r. papież erygował polską prowincję Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego – Sercanie w 1847r. Od 1951r. reformował tydzień liturgiczny, ujednolicił post eucharystyczny, wprowadził Msze św. Wieczorne i częściowo dopuścił język narodowy do liturgii Mszy św. i do liturgii niektórych sakramentów. Był pierwszym papieżem, który uznał znaczenie objawień w Fatimie. Pius XII encykliką z 1 listopada 1950r. Mvnificentissimus Dens ogłosił dogmat o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny. Wprowadził święto Królowej Świata encykliką Ad coeli reginam z 11 października 1954r. Papież rozpoczął na szeroką skalę wykopaliska archeologiczne zmierzające do zidentyfikowania grobu Apostoła pod bazyliką św. Piotra. Otworzył nowoczesne centrum radiowe w S. Maria di Galeria i był pierwszym papieżem który stał się znany za pośrednictwem nie tylko radia ale i telewizji. W 1950r. podpisano porozumienie między rządem PRL a Kościołem. Papież w 1946r. wyniósł do godności kardynała Stefana Adama Sapiehę. Po śmierci w 1948r. Augusta Hlonda biskup lubelski Stefan Wyszyński został prymasem Polski. W 1952r. papież Pius XII wyniósł prymasa Stefana Wyszyńskiego do godności kardynała. W 1954r. przybyły do Polski siostry z Instytutu Matki Bożej z Karmelu. W 1954r. ukonstytuowało się Zgromadzenie „Jedność” – Tereski. Ks. Michał Sopoćko (1888 – 1975) spowiednik s. Faustyny Kowalskiej założył w 1941r. Zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego – Faustynki. Pius XII zmarł w Castel Gandolfo i został pochowany w Watykanie w bazylice św. Piotra.

 

261. Św. Jan XXIII (Angelo Giuseppe Roncalli) r. 1958-1963

Angelo Giuseppe Roncalli urodził się 25 listopada 1881r. w Sotto il Monte w okolicach Bergano w wielodzietnej rodzinie chłopskiej. W 1904r. przyjął święcenia kapłańskie. A. G. Roncalli dwukrotnie przebywał w Polsce w 1912r. i 1929r. 19 marca 1925r. został konsekrowany na arcybiskupa. W 1934r. został mianowany delegatem apostolskim. W 1944r. został nuncjuszem we Francji. Od 1952r. był stałym obserwatorem Stolicy Apostolskiej przy UNESCO. W 1953r. został kardynałem – prezbiterem kościoła S. Prisca I patriarchą Wenecji. Po śmierci Piusa XII, na konklawe wybrany na papieża przyjął imię Jan XXIII. Podczas koronacji nie pozwolił kardynałom całować swoich kolan I stóp, a tylko pierścień. Na pierwszym konsystorzu Jana XXIII zmienił liczbę w kolegium kardynałów z 70 do 87 nadając mu charakter międzynarodowy. Liczbę członków kolegium zmieniono po raz pierwszy od czasu Sykstusa V (1585 – 1590). Papież zwołał w dniach 24 –31 stycznia 1960r. w bazylice Laterańskiej pierwszy synod w dziejach Rzymu. 16 kwietnia 1962 papież postanowił że każdy kardynał musi być również biskupem. 5 września 1962r. zalecił, by nie palić wyników wyborów papieża, lecz przechowywać je w archiwum. Jan XXIII erygował w 1959r. Zgromadzenie Córek św. Franciszka Serafickiego – Serafitki, założone w 1928r. oraz Antonianki założone w 1935r. W tym że roku papież zatwierdził Zgromadzenie Misjonarek dla Polonii. Papież wprowadził imię św. Józefa do kanonu Mszy św. Jan XXIII 11 października 1962r. zwołał sobór powszechny Watykański II. Po raz pierwszy w dziejach Kościoła papież przyjął na audiencji arcybiskupa anglikańskiego Geoffrey’a Fihera z Canterbury. Kościół katolicki po raz pierwszy uczestniczył w roli obserwatora w zgromadzeniu Światowej Rady Kościołów obradującej w Delhi w 1961r. Jan XXIII był pierwszym papieżem, który złożył prezydentowi Włoch wizytę w Kwirynale. Jan XXIII zarządził proces beatyfikacyjny franciszkanina o . Maksymiliana Marii Kolbego. Jan XXIII zawiesił obrady Soboru Watykańskiego II. Jan XXIII zmarł w Watykanie i został pochowany w bazylie św. Piotra.(czytaj więcej...)

 

262. Bł. Paweł VI (Giovanni Battista Montini) r.1963-1978

Giovanni Battista Montini urodził się 26 września 1897r. w Concesio koło Brescii. W dniu 29 maja 1920r. został wyświęcony na kapłana. Papież Pius XI w maju 1923r. wysłał go do Warszawy jako sekretarza nuncjatury. Pius XII mianował go 1 listopada 1954r. arcybiskupem Mediolanu a Jan XXIII 5 grudnia 1958r. kardynałem. Po śmierci Jana XXIII zebrało się konklawe. Wybrany na papieża, kardynał Giovanni Battista Montini przyjął imię Paweł VI. Koronowany na Placu św. Piotra wygłosił alokucję w dziewięciu językach. Paweł VI w 1964r. złożył na ołtarzu tiarę papieską, sprzedał ją, a uzyskane pieniądze przeznaczył dla ubogich w różnych krajach. 29 września 1963r. Paweł VI otworzył drugą sesję Soboru Watykańskiego. Papież dopuścił do udziału w obradach soboru zakonnice i świeckich zarówno mężczyzn jak i kobiety. Sprawowanie funkcji w kongregacjach papież ograniczył do pięciu lat, określił wiek emerytalny księży i biskupów – 75 lat. Kardynałowie powyżej 80 roku życia nie mogli zajmować stanowisk ani uczestniczyć w konklawe. Konstytucją apostolską Poenitemini wprowadził obowiązujący wszystkich chrześcijan jednogodzinny post eucharystyczny, stały diakonat dla świeckich. Wprowadził nowe przepisy do roku kościelnego i nowy kalendarz liturgiczny. Wprowadził ułatwienia w zawarciu małżeństw mieszanych. Paweł VI był pierwszym papieżem, który podróżował helikopterami i samolotami. Odbył pielgrzymkę do Ziemi Świętej w dniach 4 – 6 stycznia 1964r. i przemawiał na plenarnej sesji Zgromadzenia Organizacji Narodów Zjednoczonych 4 października 1964r. papież pielgrzymował do Fatimy i potwierdził wiarygodność objawień. Papież VI zaproponował, aby każdego roku dzień 1 stycznia był obchodzony jako Międzynarodowy Dzień Pokoju. Za pontyfikatu Pawła VI do Polski sprowadzono w 1969r. Zakon Karmelitanek. Bp. Jan Maruza zatwierdził w 1976r. Zgromadzenie Sióstr Karmelitanek. W 1965r. papież aprobował zakon Albertynek założonych w 1891r. przez Adama Chmielewskiego (1845 – 1916) i Marię Jabłońską (1878 – 1940). Paweł VI mianował kardynałami trzech biskupów Polaków: Karola Wojtyłę (przyszłego papieża Jana Pawła II 1978r.), Bolesława Kominka, Bolesława Filipiaka. Beatyfikował Maksymiliana Marię Kolbego i s. Teresę Marię Ledóchowską a na apel biskupów polskich ogłosił Najświętszą Maryję Pannę Matką Kościoła. Paweł VI zmarł w Castel Gandolfo i został pochowany w Watykanie w bazylice św. Piotra.

11 maja 1993 roku Jan Paweł II otworzył proces beatyfikacyjny Pawła VI. Faza diecezjalna procesu beatyfikacyjnego zakończyła się 18 marca 1999 r.[4]. 20 grudnia 2012 r. Benedykt XVI promulgował dekret o heroiczności cnót Pawła VI.
6 maja 2014 roku komisja Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych zaaprobowała cud za wstawiennictwem Pawła VI[9]. Cztery dni później papież Franciszek podpisał dekret o jego beatyfikacji i ogłosił, że odbędzie się ona 19 października w dniu zakończenia III Nadzwyczajnego Zgromadzenia Synodu Biskupów poświęconego rodzinie[10]. Uroczystej beatyfikacji dokonał papież Franciszek podczas mszy świętej na placu św. Piotra. Podczas tej uroczystości obecny był papież-senior Benedykt XVI, który jest jednym z żyjących kardynałów, kreowanych przez Pawła VI[11]. Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów ogłosiła, że dniem wspomnienia liturgicznego Pawła VI będzie 26 września – dzień urodzin błogosławionego

 

263. Jan Paweł I (Albino Luciani) r.1978

Luciani urodził się 17 października 1912r. w Forno di Canale (od 1964r. Canale d Agondo) koło Belluno i pochodził z wielodzietnej rodziny robotniczej. 7 lipca 1935r. otrzymał święcenia kapłańskie. Nauczał teologii w seminarium w Belluno gdzie był wice rektorem i jednocześnie pisał pracę doktorską na Uniwersytecie Gregorianum. W grudniu 1958r. Jan XXIII mianował go biskupem Vittorio Veneto. 15 grudnia 1969r. papież Paweł VI mianował go patriarchą Wenecji. 5 marca 1973r. został kardynałem. Po śmierci Pawła VI na konklawe, został wybrany na papieża. Po raz pierwszy w dziejach Kościoła przyjął podwójne imię – Jan Paweł I. Podczas uroczystości inaugurujących pontyfikat na Placu św. Piotra zrezygnował z tradycyjnej koronacji przyjmując jedynie paliusz jako oznakę swego urzędu duszpasterskiego. Jan Paweł I był pierwszym papieżem pochodzącym z klasy robotniczej. Papież dzięki swojemu przyjaznemu usposobieniu i szczeremu uśmiechowi został nazwany „papieżem uśmiechu”. Jan Paweł I po 33 dniach pontyfikatu zmarł w Watykanie i został pochowany w bazylice św. Piotra.

 

264. Św. Jan Paweł II (Karol Wojtyła) 1978r. – 2005r.

Kalendarium pontyfikatu Jana Pawła II Z końcem maja 1967 przychodzi wiadomość z Rzymu, że papież Paweł VI ogłosił nominację 27 nowych kardynałów podnosząc liczbę członków Świętego Kolegium do 120. W dniu 26.VI.1967 roku ks. arcybiskup Karol Wojtyła w Auli Pia w Rzymie otrzymuje godność kardynalską. 28 czerwca kardynał Wojtyła i inni nowo mianowani kardynałowie zbierają się w kaplicy Sykstyńskiej wypełnionej po brzegi publicznością. Wspólnie składają ślubowanie, po czym kolejno podchodzą do Ojca świętego, a Paweł VI nakłada im na głowę "Beretta rossa", czyli czerwony biret, wymawiając tradycyjną formułę: "Na chwałę Boga wszechmogącego i na chwałę Kościoła przyjmij tę oznakę godności kardynalskiej, dla której musisz się stać obrońcą wiary aż do przelania krwi". Równocześnie Papież przydziela każdemu kościół rzymski - w nawiązaniu do starożytnej tradycji, według której kardynałowie stanowili grupę proboszczów rzymskich pomagających papieżom w rządach Kościołem. Kardynał Wojtyła otrzymuje kościół San Cesareo in Palatio - stary, piękny kościółek na Palatynie, obok Term Caracalli, przy początku via Appia Antica. Gdy kardynał Wojtyła podchodzi do Papieża, po raz pierwszy w Sykstynie rozlegają się brawa. Tym samym kardynał Wojtyła rozpoczął okres jeszcze intensywniejszej służby Kościołowi i wiernym. Nie łatwa była to praca, albowiem rządy komunistyczne w Polsce nie ułatwiały Kościołowi spełniania swej misji. Kiedy władze cywilne odmówiły we wrześniu 67 roku ponownie paszportu Prymasowi Polski Kardynałowi Stefanowi Wyszyńskiemu, kardynał Wojtyła nie wyjechał do Rzymu na znak solidarności. Dnia 2.XI.1967 roku kardynał Karol Wojtyła odprawił mszę św. w kaplicy obozowej w Oświęcimiu i nawiedził celę, w której zginął śmiercią męczeńską ks. Maksymilian Kolbe. Jako kardynał nadal pracował w różnych Kongregacjach Kurii Rzymskiej. W tym okresie często odwiedzał swoje rodzinne Wadowice, celebrując msze św. w kościele, w którym był chrzczony. Aktywnie brał udział w obchodach 50-lecia Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, ponawiał wielokrotnie starania o beatyfikację królowej Jadwigi, Brata Alberta i innych polskich kandydatów na ołtarze. Dnia 21.XII.1968 roku kardynał Karol Wojtyła odprawił mszę św. w kościele św. Anny w Krakowie przy zwłokach profesora Stanisława Pigonia, wygłosił kazanie oraz poprowadził pogrzeb od bramy cmentarnej na Rakowicach w Krakowie. W "Roczniku Filozoficznym" opublikował swoje prace: "Problem teorii moralności" i w "Nurcie zagadnień posoborowych". Drukował również w "Osservatore Romano" i w "'Tygodniku Powszechnym". Wiele uwag poświęcał zawsze Polonii za granicami Polski, utrzymał kontakty ze środowiskami. Aktywnie działał w Klubie Inteligencji Katolickiej w Krakowie. Kontaktował się także z wyznawcami innych wiar, m. in. dnia 28.II.1969 roku odwiedził synagogę w Krakowie przy ul. Szerokiej. Wracam pamięcią do okresu mojego pasterzowania w Krakowie. Dnia 8.IV.1969 roku kardynał Wojtyła odprawił mszę św. i wygłosił kazanie w kościele św. Anny w Krakowie nad trumną prof. Zenona Klemensiewicza z UJ, który zginął w katastrofie lotniczej koło Zawoi w Beskidach. W dniu 18.V.1969 kardynał uczestniczył w uroczystości wmurowania kamienia węgielnego pod budowę pierwszego w Nowej Hucie kościoła na osiedlu Bieńczyce. W roku tym wyjeżdżał do Kanady, gdzie spotykał się z Polakami ze wszystkich większych skupisk. Przyjmowany był gorąco i owacyjnie. W innych latach odwiedzał wiele razy USA, Niemcy, Francję, Austrię i wszędzie bywał w środowiskach polonijnych. W grudniu 1969 roku wydana zostaje kolejna książka Karola Wojtyły pt. "Osoba i czyn". Do najmilszych tradycji oraz obrzędów rodzinnych należą coroczne opłatki urządzane w gronie najbliższych. Takie spotkania odbywano co roku w Krakowie z udziałem Karola Wojtyły. Dnia 25.I.1970 roku kardynał spotkał się z dawnymi kolegami ze studiów. Było niezwykle serdecznie. Na pożegnanie gospodyni domu życzyła kardynałowi Stolicy Apostolskiej. Na to kardynał roześmiał się, ucałował ją i powiedział: - Babuniu, dziękuję pięknie, tego mi jeszcze nikt nie życzył. A co roku w dniu 4.XI. to znaczy swoich imienin przyjmował liczne delegacje, grupy młodzieży i osoby prywatne z życzeniami. W dniu 6.XI.1970 roku odprawił modły w 25 rocznicę śmierci Wincentego Witosa, przywódcy ludowców i byłego premiera rządu RP. Na początku 1971 roku ukazała się Księga Pamiątkowa poświęcona kardynałowi Wojtyle, w 25-lecie święceń kapłańskich. Kardynał Karol Wojtyła wraz z Prymasem Polski Kardynałem Stefanem Wyszyńskim oraz kardynałem Królem z USA uczestniczył 17.X.1971 roku w Rzymie w bazylice św. Piotra w uroczystości beatyfikacji o. Maksymiliana Kolbego. Dnia 24.XII.1971 roku ksiądz kardynał odprawił mszę św. pasterkę na placu w Krakowie - Nowej Hucie na osiedlu Mistrzejowice; - Tysiące wiernych stały pod gołym niebem, On celebrował mszę św. pod daszkiem, za zbudowanie którego władze dzielnicy wymierzyły karę. W styczniu 1971 roku kilka dni kardynał mieszkał i modlił się u sióstr Urszulanek na Jaszczurówce. Jeździł na nartach. W dniu 2.VII. tego roku podczas pielgrzymki na Jasną Górę kardynał koncelebrował mszę św. wraz z 15 duszpasterzami, wygłosił kazanie i dokonał aktu oddania w niewolę Maryi. W dniu 29.VII.72 roku w Zakopanem na Bachledówce kardynał odbył spacery z księdzem Prymasem Stefanem Wyszyńskim, z młodzieżą grał w piłkę, brał udział w wieczorku piosenki. Wraz z księdzem Prymasem wysłuchał koncertu amatorskiego zespołu góralskiego z Ratułowa. Zaś 30.VII. w Dębicy wygłosił kazanie i przypomniał sługę Bożego Edmunda Bojanowskiego w jego setną rocznicę śmierci. Wielokrotnie w tym roku podejmował w kazaniach temat "Kapłaństwa służebnego" wobec Kościoła, wiernych. Jakże często mówił o kościele powszechnym, kierującym się równymi prawami dla wszystkich, potępiał przemoc, łamanie prawa, nawoływał do wyzbycia się zła. święty może stać się w dzisiejszym, coraz bardziej zsekularyzowanym świecie przejrzystym świadkiem Chrystusa i Jego Ewangelii. Tylko w ten sposób kapłan może stawać się dla ludzi przewodnikiem i nauczycielem na drodze do świętości, a ludzie - zwłaszcza ludzie młodzi - na takiego przewodnika czekają. Kapłan może być przewodnikiem i nauczycielem o tyle, o ile stanie się autentycznym świadkiem! W czasie pobytu w Rzymie, kardynał Karol Wojtyła przyjęty został przez Ojca Świętego w sprawie przyśpieszenia procesu beatyfikacyjnego Brata Alberta. W tym czasie ukazała się kolejna książka Karola Wojtyły pt. "U podstaw odnowy. Studium o realizacji Vaticanum II". W dniu 19.V.1973 roku o godz. 8.30 uczestniczył w otwarciu grobowca króla Polski Kazimierza Jagiellończyka. Na początku listopada 1974 roku napisał wstęp do książki Mieczysława Kotlarczyka pt. "Sztuka żywego słowa" W pierwszych dniach stycznia 1975 roku kardynał Wojtyła powołany został na przewodniczącego Komisji do Spraw Apostolstwa Świeckich w Polsce. Konferencja Episkopatu Polski powołała Go także w tym czasie na przewodniczącego Komisji do Spraw Nauki Katolickiej, na członka Komisji do Spraw Instytucji Polskich w Rzymie i członka Komisji do Spraw Duszpasterstwa Ogólnego. W pierwszej połowie maja 1975 roku zainicjował i prowadził modły z okazji 150 rocznicy urodzin sługi Marii Anieli Truszkowskiej, założycielki Zgromadzenia ss. Felicjanek. Dnia 19.X.1975 roku wraz z pielgrzymami z Krakowa uczestniczył w Rzymie w bazylice św. Piotra w beatyfikacji Marii Teresy Ledóchowskiej. Tego roku wiele publikował w "Roczniku Filozoficznym" KUL na temat encykliki "Humane vitae". Jak zwykle na początku 1976 roku przebywał w Zakopanem. W połowie tego roku wyjechał do USA, gdzie odwiedził wiele miast i środowisk polonijnych, głosząc Słowo Boże. Po powrocie do kraju, w dniu 15.X.1976 roku, w przeddzień odsłonięcia pomnika Grunwaldzkiego w Krakowie na Placu Matejki, kardynał Karol Wojtyła odprawił mszę św. w katedrze na Wawelu przy grobach zwycięzcy spod Grunwaldu, króla Władysława Jagiełły i jego małżonki błogosławionej królowej Jadwigi. W tym czasie kardynał otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Jana Gutenberga w Moguncji. Dnia 15.V.77 roku w Nowej Hucie konsekrował kościół nazwany Arką Pana. W dniu 26.VI.1977 roku wziął udział w obchodach jubileuszowych 50-lecia kapłaństwa ks. prałata dziekana dra Edwarda Zachera, byłego katechety w Liceum w Wadowicach. W roku 1978 wyjeżdżał kilka razy do Rzymu by uczestniczyć w pracach komisji biskupów oraz naukowców. W dniu 6.VIII. tego roku zmarł w Rzymie Ojciec Święty Paweł VI. Kardynał Karol Wojtyła wyjechał do Watykanu na uroczystości pogrzebowe, a następnie na konklawe. Już 26 sierpnia 1978 roku konklawe wybrało papieżem Jana Pawła I. Po audiencji u nowego papieża, kardynał Karol Wojtyła wrócił do Krakowa, by zaraz udać się do Niemiec oraz innych państw. Wszędzie głosił Słowo Boże wynikające z ducha II Soboru Watykańskiego. I oto niespodziewanie w nocy z dnia 28 na 29.IX.1978 roku nadeszła z Rzymu wiadomość, że Papież Jan Paweł I nagle zmarł. Kardynał Karol Wojtyła 3.X. tego roku udał się do Rzymu na pogrzeb oraz konklawe. W uroczystościach tych brali udział polscy kardynałowie. Cały Kościół katolicki z zapartym tchem śledził pracę kardynałów.  ( czytaj więcej... )

 

265. Benedykt XVI (JOSEPH RATZINGER) 19.04.2005- 28.02.2013

Joseph Alois Ratzinger urodził się 16 kwietnia 1927, w Wielką Sobotę, w domu rodzinnym przy ul. Szkolnej (niem. Schulstraße) w Marktl am Inn (Bawaria), został ochrzczony tego samego dnia. Był trzecim, najmłodszym dzieckiem Josepha Ratzingera (policjanta) i Marii Ratzinger (z domu Riger), pochodzącej z Południowego Tyrolu.....
Dzieciństwo i młodość Joseph Ratzinger (obecny papież Benedykt XVI) spędził w bawarskiej miejscowości Traunstein niedaleko granicy Niemiec i Austrii. Pod koniec drugiej wojny światowej, w 1945 roku został wcielony jako pomocnik w artylerii przeciwlotniczej.
W latach 1946-1951 studiował filozofię i teologię we Fryzyndze i Monachium. W 1951 roku Joseph Ratzinger przyjął święcenia kapłańskie.
Benedykt XVI jest 265. papieżem i pierwszym wybranym w tym tysiącleciu. Przed wyborem na Stolicę Piotrową, 19 kwietnia 2005 roku, był prefektem watykańskiej Kongregacji Nauki Wiary. Zalicza się go do ścisłej czołówki współczesnych teologów. Kardynał Ratzinger należał do grona najbliższych współpracowników Jana Pawła II. W 1978 roku był jednym z głównych zwolenników wyboru Karola Wojtyły na papieża. Przez ponad osiem lat pontyfikatu Benedykt XVI odbył 24 podróże zagraniczne i 33 na terenie Włoch. Jako papież drugą wizytę zagraniczną złożył w Polsce. Ojciec Święty opublikował 3 encykliki: "Bóg jest miłością", "W nadziei zbawieni" i "Miłość w prawdzie", cztery adhortacje apostolskie oraz zwołał kilka konsystorzy. Wśród mianowanych przez niego kardynałów było czterech Polaków - arcybiskup Stanisław Dziwisz, arcybiskup Stanisław Ryłko, arcybiskup Kazimierz Nycz i biskup Ignacy Jeż. Benedykt XVI był najstarszym w chwili wyboru papieżem od 275 lat. Jest też pierwszym Niemcem, który został Ojcem Świętym od 480 lat, po Hadrianie VI. Ojciec Święty jest poliglotą, oprócz ojczystego języka niemieckiego biegle posługuje się francuskim, angielskim, hiszpańskim, łacińskim i włoskim, ponadto płynnie czyta w języku starogreckim i biblijnym hebrajskim. (czytaj więcej....)

 

 

 

266. FRANCISZEK (Jorge Mario Bergoglio) 13. 03. 2013

Mertropolita Buenos Aires, ur. w 1936 r. w Buenos Aires (Argentyna), w 1958 r. wstąpił do Towarzystwa Jezusowego, studiował nauki humanistyczne w Chile i filozofię w Buenos Aires, wykładał literaturę i psychologię w jezuickich kolegiach. Po przyjęciu święceń kapłańskich 13 grudnia 1969 r. był magistrem nowicjatu i wykładowcą, a w latach 1973-1979 prowincjałem jezuitów w Argentynie. W 1992 r. został mianowany biskupem pomocniczym Buenos Aires (tyt. Auca). Od 1997 r. był arcybiskupem koadiutorem z prawem następstwa, a w rok później objął rządy pasterskie w metropolii. Kard. Bergoglio ukończył studia na kierunku chemia, po czym rozpoczął swoją formację w seminarium. W 1958 roku wstąpił jednak do zakonu jezuitów, tam też kontynuował naukę, zgłębiając nauki humanistyczne: filozofię, literaturę i psychologię. Święcenia kapłańskie przyjął w 1969 roku. Śluby wieczyste złożył cztery lata później. W Villa Barilari był mistrzem nowicjatu. Uczył też na Wydziale Teologii. Był również rektorem kolegium w San Miguel, członkiem konsulty prowincji zakonnej w tym samym mieście, a także prowincjałem Argentyny. Przez pewien czas pracował w Niemczech, gdzie kończył doktorat. Po powrocie do kraju pełnił funkcję dyrektora duchownego w Colegio del Salvador w Cordobie, a później rektora Kolegio Maximo San José w San Miguel. W 1992 roku został mianowany biskupem pomocniczym Buenos Aires, a po śmierci kard. Quarraciono objął tę diecezję. Jednocześnie pełnił też funkcję ordynariusza dla wiernych rytów orientalnych, mieszkających w Argentynie. Był także Wielkim Kanclerzem Katolickiego Uniwersytetu Argentyny oraz wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu Argentyny. Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie. Do godności kardynalskiej został wyniesiony w 2001 roku. Podczas konklawe w 2005 roku był w gronie papabile. W latach 2005-2011 był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Argentyny.